ਹੁਣ ਮਸਲਾ ਬਿੱਲਾਂ ਬੁੱਲਾਂ ਦਾ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ। ਜਦੋਂ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਅੜ ਫਸ ਹੋਜੇ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਬੰਦੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਆ,” ਕੋਈ ਨਾ ਦੇਖਲਾਂਗੇ”। ਹੁਣ ‘ਦੇਖਲਾਂਗੇ ਟੈਪ’ ਕੰਮ ਹੋ ਗਿਆ।
ਗੱਲ ਹੁਣ ਦਿੱਲੀ ਸਲਤਨਤ ਦੇ ਧੌਣ ਦਾ ਕਿੱਲਾ ਕੱਢਣ ਤੇ ਅੜੀ ਹੋਈ ਆ।
ਜੇ ਪੰਜਾਬ ਏਥੋਂ ਖਾਲੀ ਮੁੜਦਾ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਪੱਲੇ ਕੱਖ ਨਹੀਂ, ਫੇਰ ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਹੋਣਾਂ ਦੀ ਦਿੱਲੀ ਜਿੱਤਣ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਵੀ ਮਿੱਟੀ ਕਰਾਂਗੇ। ਨਵਾਂ ਇਤਿਹਾਸ ਸਿਰਜਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ।
ਸਾਰੇ ਧਰਨੇ ‘ਚ ਤੇਰਾ ਤੇਰਾ ਚੱਲ ਰਿਹਾ। ਕੋਈ ਪੁੱਛਦਾ,” ਬਾਈ ਕੰਬਲ਼ ਵਾਧੂ ਹੈਗਾ”। ਜਵਾਬ ਮਿਲਦਾ,” ਲੈਜਾ ਲੈਜਾ ਤੇਰਾ ਈ ਆ”।
ਮੇਰਾ ਮੇਰਾ ਛੱਡਕੇ ਤੇਰਾ ਤੇਰਾ ਹੋ ਰਿਹਾ।
ਕੱਠ ਕਰਕੇ ਨੈੱਟ ਹੌਲੀ ਚੱਲਦਾ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਗੱਲਾਂ ਚੱਲਦੀਆਂ।
ਮਾਨਸੇ ਦੇ ਕਿਸੇ ਪਿੰਡ ਦਾ ਕਿਸਾਨ ਗੁਰਦਾਸਪੁਰ ਦੇ ਜਿੰਮੀਦਾਰ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਮਾਰ ਰਿਹਾ। ਉੱਪ- ਬੋਲੀਆਂ ਜੱਫੀ ਪਾਕੇ ਮਿਲ ਰਹੀਆਂ।
ਚੱਪੜਚਿੜੀ ਵਾਂਗੂੰ ਸਾਰਾ ਪੰਜਾਬ ਕੱਠਾ ਬੈਠਾ।
ਜੰਗਾਂ ਵੇਲੇ ਕਵੀਸ਼ਰੀ ਬੀਰ ਰਸ ਭਰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਗ਼ਦਰ ਲਹਿਰ ਵੇਲੇ ਕਵਿਤਾ ਨੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ।ਹੁਣ ਗੀਤਾਂ ਰਾਹੀਂ ਦਿੱਲੀ ਨੂੰ ਲਲਕਾਰਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ। ‘ਤੈਨੂੰ ਦਿੱਲੀਏ ਕੱਠ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰੂਗਾ’।
ਅੱਜ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਧੁਰ ਅੰਦਰ ਗੇੜਾ ਮਾਰਿਆ। ਬਹੁਤੀਆਂ ਗਲੀਆਂ ਮੋੜਾਂ ਤੇ ਬੈਰੀਕੇਡ ਲਾਕੇ ਬੰਦ ਕੀਤਾ ਪਿਆ। ਚਿੱਤ ਹਾਥੀ ਦੇ ਕੰਨ ਵੰਗੂ ਕੰਬਦਾ ਸਰਕਾਰ ਦਾ।
ਮੋਦੀ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰਨਾ ਬਣਦਾ। ਪੰਜਾਬ ਇੱਕ ਹੋਇਆ ਨਾਲ ਹਰਿਆਣਾ ਜੁੜਿਆ।
ਰਾਤੀਂ ਘੁੱਟ ਘੁੱਟ ਲਾਕੇ ਮੁੰਡੇ ੧੨ ਵਜੇ ਨਾਅਰੇ ਮਾਰ ਰਹੇ ਸੀ
‘ਸੋਹਣੇ ਸੋਹਣੇ ਭਾਈ ਨੇ, ਮੋਦੀ ਤੇਰੇ ਜਵਾਈ ਨੇ’।
ਜੀਅ ਐਨਾ ਲੱਗਾ, ਰਾਤ ਅੱਗ ਸੇਕੀ ਜਾਈਏ ਤੇ ਇੱਕ ਬੋਲਿਆ ਕਹਿੰਦਾ,” ਮੈਨੂੰ ਡਰ ਆ ਜਰ ਕਿਤੇ ਮੋਦੀ ਛੇਤੀ ਨਾ ਮੰਨਜੇ’।
ਮਾਲਕ ਆਗੂਆਂ ਨੂੰ ਹੌਸਲਾਂ ਬਖਸ਼ੇ, ਪਿਛਲੇ ਤਾਂ ਫਾਨੇ ਅੰਗੂ ਅੜਗੇ ਹੁਣ....ਘੁੱਦਾ
No comments:
Post a Comment