ਜੇ ਗੱਲ ਕਣਕ ਝੋਨੇ ਤੇ ਮਿਲਦੇ ਕੱਲੇ MSP ਦੀ ਹੀ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਇਹ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਮਿਲੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਜਿਹੜੇ MSP ਖਾਤਰ ਸਾਰਾ ਪੰਜਾਬ ਸੜਕਾਂ, ਲੀਹਾਂ ਤੇ ਬੈਠਾ ਓਹ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮਿਲਦੀ ਸੀ। ਖੁਦਕੁਸ਼ੀਆਂ, ਕਰਜ਼ੇ, ਡਿਫਾਲਟਰ ਤਾਂ ਫੇਰ ਵੀ ਹੋਈ ਜਾਂਦੇ ਸੀ।
ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਕੇਂਦਰ ਵੱਲੋਂ ਖ਼ਤਮ ਕੀਤੀ MSP ਲਈ ਲੜ ਰਹੇ ਆਂ। ਹੁਣ MSP ਮਿਲਣੀ ਔਖੀ ਆ, ਪਰ ਅਸੰਭਵ ਨਹੀਂ।
ਸਵਾਲ ਤਾਂ ਸਾਲਾ ਇਹ ਆ ਕਿ ਜੇ MSP ਮਿਲ ਵੀ ਗਈ ਫੇਰ ਕੀ ਕਰਲਾਂਗੇ? ਪਨਾਲਾ ਤਾਂ ਓਥੇ ਦਾ ਓਥੇ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ।
ਪਹਿਲੀ ਗੱਲ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਸਾਡੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਠੀਕ ਕਰਨੀਆਂ ਪੈਣਗੀਆਂ। ਮੰਨ ਲਓ ਅੱਜ ਕੇਂਦਰ ਕਣਕ, ਝੋਨਾ ਚੱਕਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ।
ਹੋਰ ਦਸਾਂ ਸਾਲਾਂ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਧਰਤੀ ਦਾ ਪਾਣੀ ਨਬੇੜ ਲਿਆ ਫੇਰ ਏਸਤੋਂ ਵੀ ਕਿਤੇ ਵੱਡੇ ਘੋਲ ਲੜਨੇ ਪੈਣਗੇ। ਫੇਰ ਅਸੀਂ ਹੱਥ ਖੜ੍ਹੇ ਕਰਾਂਗੇ ਬੀ ਅਸੀਂ ਝੋਨਾ ਨਹੀਂ ਬੀਜਣਾ।
ਕੱਲ੍ਹ ਨੂੰ ਚਾਰ ਸਿਰ ਜੁੜਕੇ ਰਾਜੀਬੰਦਾ ਕਰ ਵੀ ਲੈਣ ਪਰ ਅਨੰਦਪੁਰ ਦੇ ਮਤੇ ਤੋਂ ਘੱਟ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਬਚਾਅ ਈ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ।
ਨਾਲੇ ਸਾਨੂੰ ਸ਼ਬਦ ਠੀਕ ਕਰਨੇ ਪੈਣਗੇ, ਇਹ ਮੰਗਾਂ ਨਹੀਂ ਸਾਡੇ ਹੱਕ ਨੇ।
ਕਈ ਸਾਡੇ ਬੰਦੇ ਕਹਿੰਦੇ ਜੀਓ ਦੇ ਸਿੰਮਾਂ ਨਾਲ ਕੀ ਫਰਕ ਪੈਣਾ। ਸੇਠ ਗੱਲੇ ਦਾ ਲੋਭੀ ਹੁੰਦਾ। ਅੱਜ ਨਿੱਤ ਕਰੋੜਾਂ ਦਾ ਘਾਟਾ ਪਊ ਤਾਂ ਪੰਜਾਬ ‘ਚ ਪੈਸਾ ਇਨਵੈਸਟ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਅੰਬਾਨੀ ਦਸ ਵਾਰੀ ਸੋਚੂ।
ਨਿੱਕਲੋ ਭਰਾਵੋ ਘਰਾਂ ‘ਚੋਂ। ਲੜੋ, ਲਿਖੋ, ਗਾਓ, ਟਵਿੱਟਰ ਹੈਸ਼ਟੈਗ ਕਰੋ, ਡੀਪੀਆਂ ਲਾਓ, ਪ੍ਰਸ਼ਾਦਾ ਪਾਣੀ ਪਹੁੰਚਦਾ ਕਰੋ, ਜੋ ਕਰ ਸਕਦੇ ਕਰੋ। ਪਰ ਟਿਕਿਓ ਨਾ, ਕੁਛ ਨਾ ਕੁਛ ਕਰਦੇ ਰਿਹੋ। ਨੈਗੇਟਿਵਿਟੀ ਨਾ ਫਲਾਓ...ਜਿੱਤਾਂਗੇ ਜ਼ਰੂਰ......ਘੁੱਦਾ
No comments:
Post a Comment