ਕੇਰਾੰ ਏਮੇੰ ਜਿਮੇੰ ਤਾਇਆ ਨਾਏ ਤਾਈ ਅਰਗੀਆੰ ਅੰਦਰ ਬੈਠੇ ਟੀਬੀ ਦੇਖੀ ਜਾਣ। ਤਾਇਆ ਬਿੱਡਾੰ ਤੇ ਜਵਾਕਾੰ ਅੰਗੂ ਲੱਤਾੰ ਲਕਮਾਈ ਬੈਠਾ। ਸਾਡੇਆਲਾ ਨਿੱਕਾ ਗਰਨੈਬ ਵੀ ਲਿਵੇ ਈ ਬੈਠਾ ਸੀਗਾ।
ਹਿੰਦੀ ਨਾਟਕ ਚੱਲੇ ਭਰਾਵਾ। ਨਮੇੰ ਬਿਆਹੇ ਕੁੜੀ ਮੁੰਡਾ ਕਾਰ 'ਚ ਬਹਿਗੇ। ਸ਼ਰਦਈ ਜੀ ਸਾੜ੍ਹੀ ਆਲੀ ਬੁੜ੍ਹੀ ਕਹਿੰਦੀ," ਰਾਧਿਕਾ ਬੈਠੀ ਔਰ ਦਮਾਦ ਜੀ ਹਨੀਮੂਨ ਪਰ ਜਾ ਰਹੇ ਹੈੰ"।
ਸਾਡੇਆਲਾ ਨਿੱਕਾ ਝੇਪ ਮੰਨ ਗਿਆ। ਹਾੰਅਅ ਕੀ ਏਹਨੇ ਚੈਨਲ ਬਦਲਤਾ। ਕੁਜਰਤੀਏੰ ਜੂਜੇ ਚੈਨਲ ਤੇ ਵੀ ਓਹੋ ਜਾ ਨਾਟਕ ਚੱਲੀ ਜਾਵੇ। ਓਹ ਆਖਣ,"ਰਾਹੁਲ ਬੇਟਾ ਹਨੀਮੂਨ ਪੇ ਗਿਆ ਹੈ"।
ਤਾਈ ਨੂੰ ਐੰ ਜਚਗੀ ਬੀ ਖੌਣੀ ਹਨੀਮੂਨ ਕਿਸੇ ਜਗ੍ਹਾੰ ਦਾ ਨੌੰ ਆ। ਓਹੀ ਗੱਲ ਤਾਈ ਨੇ ਤਾੰ ਤਾਏ ਨੂੰ ਪੁੱਛ ਕਿਓੰ ਨਾ ਲਿਆ। ਕਹਿੰਦੀ,"ਹੈੰ ਜੀ ਬੋਲਦੇ ਨੀੰ, ਹਨੀਮੂਨ ਕਿੱਥੇ ਜੇ ਆ ਭਲਾੰ ਦੀ"।
ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਤਾਏ ਨੇ ਟਰੱਕਾੰ ਦੀ ਡਰੈਬਰੀ ਕਰੀ ਆ ਕੈਅ ਸਾਲ। ਤਾਏ ਨੇ ਚਿੱਤ 'ਚ ਕਿਹਾ ਬੀ ਜੇ ਕਹਿਤਾ ਬੀ ਪਤਾ ਨੀੰ ਤਾੰ ਹਾਨੀ ਆ। ਅਗਲੀ ਕਹੂ ਸਾਰਾ ਮੁਲਖ ਗਾਹਤਾ ਤੈਨੂੰ ਹਨੀਮੂਨ ਦਾ ਈ ਨੀੰ ਪਤਾ ਬੀ ਕਿੱਥੇ ਜੇ ਆ।
ਤਾਇਆ ਕਹਿੰਦਾ," ਹਨੀਮੂਨ ਗਿਆੰ ਮੈੰ ਕਈ ਆਰੀ, ਕੁਰਕਸ਼ੇਤਰ ਦੇ ਪੈਲੇ ਪਾਸੇ ਆ। ਬਾਬੇ ਹਨੂੰਮਾਨ ਦਾ ਮੰਦਰ ਆ ਓਥੇ, ਪੂਰਾ ਡਬਲ। ਆਈ ਮੱਸਿਆ ਤਕੜਾ ਮੇਲਾ ਭਰਦਾ।" ਸਾਡੇਆਲਾ ਵੱਖੀਆੰ ਫੜ੍ਹੀ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਤੁਰਿਆ ਆਵੇ। ਐਹੇ ਜੇ ਹੁੰਦੇ ਆ ਪਿੰਡਾੰ ਆਲੇ ਨੈਵੀਗੇਟਰ......ਘੁੱਦਾ
