ਨਿਸ਼ਾਨ ਸੈਹਬ ਦੇ ਲਾਗਿਓਂ ਨਿੱਤ ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹਦਾ
ਪਾਠੀ ਸਿੰਘ ਦੇ ਬੋਲ ਤੇ ਪਿੰਡ ਉੱਠ ਹੈ ਖੜ੍ਹਦਾ
ਕਿਸੇ ਵਿਰਲੇ ਕੁੱਕੜ ਦੀ ਬਾਂਗ ਹੈ ਫਿਰ ਕੰਨੀਂ ਪੈਂਦੀ
ਸੁਆਣੀ ਚੱਕਕੇ ਬਾਲਟੀ ਮੱਝ ਥੱਲੇ ਬਹਿੰਦੀ
ਅੱਤ ਦਾ ਸੰਗੀਤ ਬਣਾਉਂਦੀਆਂ ਪਸੂਆਂ ਦੀਆਂ ਧਾਰਾਂ
ਕੀ ਰੀਸ ਸੀ ਦੇਸ਼ ਪੰਜਾਬ ਜੇ ਨਾਂ ਪੈਂਦੀਆਂ ਮਾਰਾਂ
ਟੈਟਰ ਖੇਤਾਂ ਨੂੰ ਤੋਰ ਲਏ ਸਭ ਜੱਟ ਭਰਾਵਾਂ
ਜਵਾਕ ਸਕੂਲਾਂ ਨੂੰ ਤੋਰਦੀਆਂ ਤਿਆਰ ਕਰਕੇ ਮਾਵਾਂ
ਕੁੱਤਿਆਂ ਘੋਰੇ ਪੱਟ ਲਏ ਥਾਂ ਠੰਢਾ ਮੱਲਣ ਨੂੰ
ਮੂਕੇ ਬੰਨ੍ਹਲੇ ਸੀਰੀਆਂ ਤਿੱਖੜ ਦੁਪੈਹਰੇ ਝੱਲਣ ਨੂੰ
ਸਿਰ ਤੋਂ ਲੈ ਅੱਡੀ ਤਾਂਈਂ ਵਗਦੀਆਂ ਨੇ ਮੁੜ੍ਹਕੇ ਦੀਆਂ ਧਾਰਾਂ
ਕੀ ਰੀਸ ਸੀ ਦੇਸ਼ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਜੇ ਨਾਂ ਪੈਂਦੀਆਂ ਮਾਰਾਂ
L.G ਦਾ ਏ ਸੀ ਬਣੀਆਂ ਨੇ ਬੋਹੜਾਂ ਦੀਆਂ ਛਾਵਾਂ
ਛੱਪੜ ਵਿੱਚ ਪਲਸੇਟੇ ਮਾਰਦੀਆਂ ਸਭ ਮੱਝਾਂ ਗਾਵਾਂ
ਸ਼ੱਕਰ ਭਿਓਂ ਕੇ ਘਿਓ ਨਾਲ ਦੁਪੈਹਰੇ ਰੋਟੀ ਖਾਈਏ
ਭਿੱਜੀ ਬੋਰੀ ਨਾਲ ਵਲ੍ਹੇਟੇ ਤੌੜੇ 'ਚੋਂ ਪਾਣੀ ਭਰ ਲਿਆਈਏ
ਦਿਨ ਦਸਮੀਂ ਦੇ ਪੂਜਦੇ ਲੋਕ ਮੜ੍ਹੀ ਮਜ਼ਾਰਾਂ
ਕੀ ਰੀਸ ਸੀ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਜੇ ਨਾ ਪੈਂਦੀਆਂ ਮਾਰਾਂ
ਭਰ ਟਰੈਲੀਆਂ ਮਾਘੀ ਬਸਾਖੀ ਤੇ ਲੋਕੀਂ ਮੇਲੇ ਵੱਜਣ
ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਦੀਵਾਨ ਧਰਮਕੀ ਦੂਜੇ ਨਚਾਰਾਂ ਨੱਚਣ
ਮੁਟਿਆਰਾਂ ਚੰਡੋਲਾਂ ਝੂਟਦੀਆਂ ਚੋਬਰ ਝਾਕੇ ਲੈਂਦੇ
ਉੱਡਦੀ ਧੂੜ 'ਚ ਚਾਦਰਿਆਂ ਨਾ ਲਹਿੰਗੇ ਖਹਿੰਦੇ
ਬਜ਼ੁਰਗ ਰੀਝਾਂ ਨਾ ਸੁਣਦੇ ਨੇ ਯੋਧਿਆਂ ਦੀਆਂ ਵਾਰਾਂ
ਕੀ ਰੀਸ ਸੀ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਜੇ ਨਾ ਪੈਂਦੀਆਂ ਮਾਰਾਂ
ਦਿਨ ਨਰਮੇ ਦੇ ਬਖਤੌਰ ਮਿਸਤਰੀ ਫਿਰ ਕਸੀਏ ਚੰਡਦਾ
ਖੂਹ ਆਲੀ ਡੱਗੀ ਕੋਲੇ ਮੋਚੀ ਅੱਜ ਵੀ ਜੋੜੇ ਗੰਢਦਾ
ਚੱਕ ਗੋਹੇ ਦਾ ਬੱਠਲ ਰੀਸੇ ਮਾਂ ਦੀ ਧੀ ਪਾਥੀਆਂ ਪੱਥੇ
ਜਵਾਕ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ਮਾਰਦੇ ਦੇਖ ਮਖਿਆਲ ਦੇ ਛੱਤੇ
ਸ਼ੈਹਦ ਚੋਇਆ ਧੂੰਆਂ ਬਾਲਕੇ ਮੱਖੀਆਂ 'ੜਾ ਹਜ਼ਾਰਾ
ਕੀ ਰੀਸ ਸੀ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਜੇ ਨਾ ਪੈਂਦੀਆਂ ਮਾਰਾਂ
ਮੂੰਹ ਬੰਦ ਅਗਲੇ ਦਾ ਕਰ ਦੇਂਦੇ ਬਾਬਿਆਂ ਨੂੰ ਐਸੀ ਗੱਲ ਹੈ ਫੁਰਦੀ
ਸਦਕੇ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਸੱਥਾਂ ਦੇ ਜਿੱਥੋਂ ਸਿਆਸਤ ਹੈ ਤੁਰਦੀ
ਲੰਘਦੇ ਟੱਪਦੇ ਮੱਥਾ ਟੇਕਣ ਪਿੰਡ ਘੁੱਦੇ ਦੇ ਸਕੂਲ ਨੂੰ
ਲੁਣ ਗੰਢੇ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦੇ ਪੈਰ 'ਚ ਵੱਜੀ ਸੂਲ ਨੂੰ
ਟੁੱਟੇ ਨੀਂਹ ਪੱਥਰ ਦੇਂਹਦੇ ਨੇ ਬਦਲਦੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ
ਕੀ ਰੀਸ ਸੀ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਜੇ ਨਾ ਪੈਂਦੀਆਂ ਮਾਰਾਂ
ਬਾਈ ਛਿੰਦੇ ਦੇ ਘੜੁੱਕੇ ਤੇ ਬੱਜਦੇ ਮਰਜਾਣੇ ਮਾਨ ਦੇ ਗਾਣੇ
ਦੁਮਾਲੇ ਵਿੱਚ ਖੰਡੇ ਫੱਬਦੇ ਸੋਹਣੇ ਨਹਿੰਗਾਂ ਦੇ ਬਾਣੇ
ਕੰਧ ਤੇ ਲੱਗੇ ਮੈਡਲ ਨਿਹਾਰਦਾ ਸਾਬਕਾ ਬਖਤੌਰਾ ਫੌਜੀ
ਤ੍ਰੇਲੇ ਰਾਹ ਤੇ ਪੋਸਤੀਏ ਦੀ ਪੈੜ ਲੱਭਦਾ ਤੜਕੇ ਅਮਲੀ ਖੋਜੀ
ਛੜੇ ਰੁਲਦੂ ਨੂੰ ਪੈਂਦੀਆਂ ਭਰਜਾਈਆਂ ਦੀਆਂ ਫਿਟਕਾਰਾਂ
ਕੀ ਰੀਸ ਸੀ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਜੇ ਨਾ ਪੈਂਦੀਆਂ ਮਾਰਾਂ
ਕੀ ਰੀਸ ਸੀ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਜੇ ਨਾ ਪੈਂਦੀਆਂ ਮਾਰਾਂ....ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਘੁੱਦਾ
ਪਾਠੀ ਸਿੰਘ ਦੇ ਬੋਲ ਤੇ ਪਿੰਡ ਉੱਠ ਹੈ ਖੜ੍ਹਦਾ
ਕਿਸੇ ਵਿਰਲੇ ਕੁੱਕੜ ਦੀ ਬਾਂਗ ਹੈ ਫਿਰ ਕੰਨੀਂ ਪੈਂਦੀ
ਸੁਆਣੀ ਚੱਕਕੇ ਬਾਲਟੀ ਮੱਝ ਥੱਲੇ ਬਹਿੰਦੀ
ਅੱਤ ਦਾ ਸੰਗੀਤ ਬਣਾਉਂਦੀਆਂ ਪਸੂਆਂ ਦੀਆਂ ਧਾਰਾਂ
ਕੀ ਰੀਸ ਸੀ ਦੇਸ਼ ਪੰਜਾਬ ਜੇ ਨਾਂ ਪੈਂਦੀਆਂ ਮਾਰਾਂ
ਟੈਟਰ ਖੇਤਾਂ ਨੂੰ ਤੋਰ ਲਏ ਸਭ ਜੱਟ ਭਰਾਵਾਂ
ਜਵਾਕ ਸਕੂਲਾਂ ਨੂੰ ਤੋਰਦੀਆਂ ਤਿਆਰ ਕਰਕੇ ਮਾਵਾਂ
ਕੁੱਤਿਆਂ ਘੋਰੇ ਪੱਟ ਲਏ ਥਾਂ ਠੰਢਾ ਮੱਲਣ ਨੂੰ
ਮੂਕੇ ਬੰਨ੍ਹਲੇ ਸੀਰੀਆਂ ਤਿੱਖੜ ਦੁਪੈਹਰੇ ਝੱਲਣ ਨੂੰ
ਸਿਰ ਤੋਂ ਲੈ ਅੱਡੀ ਤਾਂਈਂ ਵਗਦੀਆਂ ਨੇ ਮੁੜ੍ਹਕੇ ਦੀਆਂ ਧਾਰਾਂ
ਕੀ ਰੀਸ ਸੀ ਦੇਸ਼ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਜੇ ਨਾਂ ਪੈਂਦੀਆਂ ਮਾਰਾਂ
L.G ਦਾ ਏ ਸੀ ਬਣੀਆਂ ਨੇ ਬੋਹੜਾਂ ਦੀਆਂ ਛਾਵਾਂ
ਛੱਪੜ ਵਿੱਚ ਪਲਸੇਟੇ ਮਾਰਦੀਆਂ ਸਭ ਮੱਝਾਂ ਗਾਵਾਂ
ਸ਼ੱਕਰ ਭਿਓਂ ਕੇ ਘਿਓ ਨਾਲ ਦੁਪੈਹਰੇ ਰੋਟੀ ਖਾਈਏ
ਭਿੱਜੀ ਬੋਰੀ ਨਾਲ ਵਲ੍ਹੇਟੇ ਤੌੜੇ 'ਚੋਂ ਪਾਣੀ ਭਰ ਲਿਆਈਏ
ਦਿਨ ਦਸਮੀਂ ਦੇ ਪੂਜਦੇ ਲੋਕ ਮੜ੍ਹੀ ਮਜ਼ਾਰਾਂ
ਕੀ ਰੀਸ ਸੀ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਜੇ ਨਾ ਪੈਂਦੀਆਂ ਮਾਰਾਂ
ਭਰ ਟਰੈਲੀਆਂ ਮਾਘੀ ਬਸਾਖੀ ਤੇ ਲੋਕੀਂ ਮੇਲੇ ਵੱਜਣ
ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਦੀਵਾਨ ਧਰਮਕੀ ਦੂਜੇ ਨਚਾਰਾਂ ਨੱਚਣ
ਮੁਟਿਆਰਾਂ ਚੰਡੋਲਾਂ ਝੂਟਦੀਆਂ ਚੋਬਰ ਝਾਕੇ ਲੈਂਦੇ
ਉੱਡਦੀ ਧੂੜ 'ਚ ਚਾਦਰਿਆਂ ਨਾ ਲਹਿੰਗੇ ਖਹਿੰਦੇ
ਬਜ਼ੁਰਗ ਰੀਝਾਂ ਨਾ ਸੁਣਦੇ ਨੇ ਯੋਧਿਆਂ ਦੀਆਂ ਵਾਰਾਂ
ਕੀ ਰੀਸ ਸੀ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਜੇ ਨਾ ਪੈਂਦੀਆਂ ਮਾਰਾਂ
ਦਿਨ ਨਰਮੇ ਦੇ ਬਖਤੌਰ ਮਿਸਤਰੀ ਫਿਰ ਕਸੀਏ ਚੰਡਦਾ
ਖੂਹ ਆਲੀ ਡੱਗੀ ਕੋਲੇ ਮੋਚੀ ਅੱਜ ਵੀ ਜੋੜੇ ਗੰਢਦਾ
ਚੱਕ ਗੋਹੇ ਦਾ ਬੱਠਲ ਰੀਸੇ ਮਾਂ ਦੀ ਧੀ ਪਾਥੀਆਂ ਪੱਥੇ
ਜਵਾਕ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ਮਾਰਦੇ ਦੇਖ ਮਖਿਆਲ ਦੇ ਛੱਤੇ
ਸ਼ੈਹਦ ਚੋਇਆ ਧੂੰਆਂ ਬਾਲਕੇ ਮੱਖੀਆਂ 'ੜਾ ਹਜ਼ਾਰਾ
ਕੀ ਰੀਸ ਸੀ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਜੇ ਨਾ ਪੈਂਦੀਆਂ ਮਾਰਾਂ
ਮੂੰਹ ਬੰਦ ਅਗਲੇ ਦਾ ਕਰ ਦੇਂਦੇ ਬਾਬਿਆਂ ਨੂੰ ਐਸੀ ਗੱਲ ਹੈ ਫੁਰਦੀ
ਸਦਕੇ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਸੱਥਾਂ ਦੇ ਜਿੱਥੋਂ ਸਿਆਸਤ ਹੈ ਤੁਰਦੀ
ਲੰਘਦੇ ਟੱਪਦੇ ਮੱਥਾ ਟੇਕਣ ਪਿੰਡ ਘੁੱਦੇ ਦੇ ਸਕੂਲ ਨੂੰ
ਲੁਣ ਗੰਢੇ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦੇ ਪੈਰ 'ਚ ਵੱਜੀ ਸੂਲ ਨੂੰ
ਟੁੱਟੇ ਨੀਂਹ ਪੱਥਰ ਦੇਂਹਦੇ ਨੇ ਬਦਲਦੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ
ਕੀ ਰੀਸ ਸੀ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਜੇ ਨਾ ਪੈਂਦੀਆਂ ਮਾਰਾਂ
ਬਾਈ ਛਿੰਦੇ ਦੇ ਘੜੁੱਕੇ ਤੇ ਬੱਜਦੇ ਮਰਜਾਣੇ ਮਾਨ ਦੇ ਗਾਣੇ
ਦੁਮਾਲੇ ਵਿੱਚ ਖੰਡੇ ਫੱਬਦੇ ਸੋਹਣੇ ਨਹਿੰਗਾਂ ਦੇ ਬਾਣੇ
ਕੰਧ ਤੇ ਲੱਗੇ ਮੈਡਲ ਨਿਹਾਰਦਾ ਸਾਬਕਾ ਬਖਤੌਰਾ ਫੌਜੀ
ਤ੍ਰੇਲੇ ਰਾਹ ਤੇ ਪੋਸਤੀਏ ਦੀ ਪੈੜ ਲੱਭਦਾ ਤੜਕੇ ਅਮਲੀ ਖੋਜੀ
ਛੜੇ ਰੁਲਦੂ ਨੂੰ ਪੈਂਦੀਆਂ ਭਰਜਾਈਆਂ ਦੀਆਂ ਫਿਟਕਾਰਾਂ
ਕੀ ਰੀਸ ਸੀ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਜੇ ਨਾ ਪੈਂਦੀਆਂ ਮਾਰਾਂ
ਕੀ ਰੀਸ ਸੀ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਜੇ ਨਾ ਪੈਂਦੀਆਂ ਮਾਰਾਂ....ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਘੁੱਦਾ
No comments:
Post a Comment