ਜਾਂਦੀ ਵਾਰੀ

ਆਖਰੀ ਵਾਰ
ਰੇਲਵੇ ਸ਼ਟੇਸ਼ਨ 'ਤੇ
ਨਾ ਚਾਹੁੰਦਿਆ ਹੋਇਆਂ ਵੀ
ਉਹਦੇ ਹੱਥ 'ਚ ਸੀ
ਟਿਕਟ
ਰੇਲ ਦੀ ਜਾਂ ਮਜ਼ਬੂਰੀ ਦੀ
ਵੇਂਹਦਾ ਰਿਹਾ
ਕਦੇ ਟਿਕਟ ਤੇ ਕਦੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ
ਗਲਵੱਕੜੀ ਪਾਈ ਸੀ ਮੈਨੂੰ
ਕਸੀਸ ਜਿਹੀ ਵੱਟਕੇ,
ਤੀਰ ਵਾਂਗ ਵੱਜੀ ਸੀ ਸੀਨੇ,
ਇੰਜਣ ਦੀ ਸ਼ੁਕ ਸ਼ੁਕ,
ਤ੍ਰਿਪ ਤ੍ਰਿਪ ਚੋ ਰਹੇ ਸੀ
ਅਣਵਗੇ ਹੰਝੂ
ਜੋ ਜ਼ਬਤ ਸੀ ਹਲੇ
"ਵੇਖੀਂ ਭੁੱਲ ਨਾਂ ਜਾਵੀ ਮੈਨੂੰ"
ਥਿਰਕ ਰਹੇ ਸੀ ਉਹਦੇ ਬੋਲ
ਬੋਲ ਨਾ ਹੋਇਆ ਮੈਥੋਂ ਵੀ
ਬਸ ਸਿਰ ਹਿਲਾਇਆ
"ਹਾਂ" ਵਿੱਚ
ਉਹਦੇ ਆਖਰੀ ਬੋਲ
"ਚੰਗਾ ਫੇਰ ਮਿਲਦੇ ਆਂ"
ਮੈਂ ਤੁਰਦੀ ਗਈ
ਉਹਦੇ ਡੱਬੇ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ
ਰਫਤਾਰ ਵਧੀ
ਸਰਕ ਗਿਆ ਹੱਥ ਚੋਂ ਹੱਥ,
ਭੁੱਬੀਂ ਰੋਈ
ਵਿਦਾ ਕਰਕੇ,
ਚੁੱਪ ਸੀ ਪਹਿਲਾਂ
ਕਿਉਕਿ
ਉਹਨੂੰ ਵੀ ਹੌਂਸਲਾ ਦੇਣਾ ਸੀ......