ਤੰਤ

ਇੱਕ ਦਿਨ ਆਥਣੇ ਜੇ ਬਠਿੰਡਿਓਂ ਬੱਸ ਤੋਂ ਓਤਰਿਆ ਤੇ ਇੱਕ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਦੋ ਵੱਡੇ ਬਾਈ ਬੈਠੇ ਸੀ।
ਮੈਨੂੰ ਬੋਲ ਮਾਰ ਲਿਆ ਉਹਨ੍ਹਾਂ ਨੇ। ਓਹ ਦੋਵੇਂ ਬੰਦੇ ਪਿੰਡ 'ਚ ਇਨਕਲਾਬੀ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਕਰਨ ਦਾ ਮੁੱਢ ਨੇ।
ਮਤਲਬ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਮਾਰਚ ਕਰਨਾ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਕੋਈ ਕਿਸਾਨ ਯੂਨੀਅਨ ਦੀ ਮੀਟਿੰਗ ਜਾਂ ਹੋਰ ਨਾਟਕ ਮੇਲਾ ਹੋਵੇ ਇਹ ਬੰਦੇ ਮੋਹਰੀ ਹੁੰਦੇ ਨੇ।
ਓਦੇਂ ਕਿਸੇ ਆੜੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪਾਸ਼ ਦੀ ਬੁੱਕ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਪੜ੍ਹਨ ਨੂੰ। ਮੇਰੇ ਹੱਥ 'ਚ ਬੁੱਕ ਵੇਖਕੇ ਗੱਲਾਂ ਤੁਰਪੀਆਂ ।
ਤੇ ਬਾਈ ਗੋਰੇ ਨੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਤੋਰੀ।
ਕਹਿੰਦਾ ਆਪਣੇ ਲੋਕ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਬੀ ਪੁਰਾਣੇ ਗੀਤਾਂ 'ਚ ਬਹੁਤ ਤੰਤ ਆ। ਮਤਲਬ ਬਹੁਤ ਕੈਮ ਗੀਤ ਨੇ।
ਕਹਿੰਦਾ ਪੁਰਾਣੇ ਗੀਤ ਸੀਗੇ
,"ਜੀਜਾ ਸਾਲੀ ਤੇ ਡਿੱਗ ਪਿਆ ਲੋਟਣੀ ਖਾਕੇ"
"ਫਿਰੇਂ ਘਰ 'ਚ ਦਿਓਰਾ ਮੇਰੇ ਹਾਣਦਾ"
ਆਹਾ ਥੋਡੇ ਤੰਤ ਆਲੇ ਪੁਰਾਣੇ ਗੀਤ ਕੱਢਦੇ ਨੇ ਨੰਦੂ , ਦਿਓਰ ਨੂੰ ਭਾਬੀ ਨਾਲ, ਜੀਜੇ ਨੂੰ ਸਾਲੀ ਨਾਲ ਜੋੜਤਾ
ਦੂਜੀ ਗੱਲ ਓਦੋਂ ,"ਤਲਵਾਰ ਮੈਂ ਕਲਗੀਧਰ ਦੀ ਹਾਂ", "ਸਾਥੋਂ ਬਾਬਾ ਖੋਹ ਲਿਆ ਤੇਰਾ ਨਨਕਾਣਾ"
ਵਰਗੇ ਚੰਗੇ ਗੀਤ ਵੀ ਸੀਗੇ
ਨਮੇਂ ਗੀਤ
"ਕਾਲੇ ਹੋਣ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਨਾਲ ਹੋਵੇ ਕਾਰ ਵੇ, ਜਾਣਾ ਜੇ ਮਸ਼ੂਕ ਨਾਲ ਹੋਵੇ ਬਾਹਰ ਵੇ"
ਭੈਣਦੇਣਿਓਂ ਕਾਰ ਵੀ ਹੈਗੀ ਆ, ਮਸ਼ੂਕ ਵੀ ਹੈਗੀ ਆ, ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵੀ ਕਾਲੇ ਨੇ, ਅੱਗੇ ਵੀ ਦੱਸਦੋ ਕੀ ਹੋਇਆ
'ਗਾਹਾਂ ਪਤਾ ਨੀਂ ਕਿਹੜੀ ਸੰਗ ਮਾਰ ਜਾਂਦੀ ਆ ਇਹਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ
ਪੁਰਾਣੇ ਗੀਤਾਂ 'ਚ ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਖੋਲ੍ਹਕੇ ਦੱਸਦੇ ਸੀ,...ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਬਾਹਲਾ ਤੰਤ ਸੀ ਉਹਨ੍ਹਾਂ 'ਚ..ਹਨਾ