ਕੀ ਵੇਖਦਾਂ ਗੋਰਖਨਾਥਾ ਪਾੜਦੇ ਕੰਨਾਂ ਨੂੰ
ਜਾ ਰਾਂਝੇ ਨੇ ਜੋਗ ਸੀ ਮੰਗਿਆ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ
ਸਹਿਤੀ ਹੀਰ ਨੂੰ ਆਖੇ ਤੇਰਾ ਰਾਝਾਂ ਜਾਪੇ ਨੀਂ
ਚਾਅ ਹੀਰ ਨੂੰ ਚੜ੍ਹਿਆ ਸੀਗਾ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ
ਛੱਲ ਝਨਾਬ ਦੀ ਜਦੋਂ ਰੋੜ੍ਹਕੇ ਲੈਗੀ ਸੋਹਣੀ ਨੂੰ
ਮਹੀਵਾਲ ਦੇ ਚੀਸ ਕਲੇਜੇ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ
ਦੋੰਹ ਨੈਣਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡਕੇ ਤਨ ਚੱਬਜਾ ਕਾਵਾਂ ਤੂੰ
ਫਰੀਦ ਸਾਬ੍ਹ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀਗਾ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ
ਅਕਬਰ ਦੀ ਅੱਖ ਵਿੱਚ ਰੜਕੇ ਗੱਭਰੂ ਪਿੰਡੀ ਦਾ
ਸੁੰਦਰੀ ਸਿਰ ਹੱਥ ਧਰਿਆ ਦੁੱਲੇ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ
ਪੰਜ ਸਿਰਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਗੱਭਰੂਓ ਉੱਠੋ ਕੱਠ ਵਿੱਚੋਂ
ਬਾਜ਼ਾਂ ਆਲਾ ਵਾਜ ਮਾਰਦਾ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ
ਪਾੜ ਬੇਦਾਵਾ ਸਰਬੰਸਦਾਨੀਆ ਕੱਢਕੇ ਨੇਫੇ 'ਚੋਂ
ਮਹਾਂ ਸਿੰਘ ਦਾ ਤਰਲਾ ਸੀਗਾ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ
ਅੰਬਰਸਰ ਨੂੰ ਕਰਲਾ ਚੇਤੇ ਤੂੰ ਉਡਵੈਰਾ ਓਏ
ਊਧਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਸੀ ਲਲਕਾਰਾ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ
ਰੀਝ ਕਾਲਜੇ ਮਿਲਦਾ ਰਹੇ ਸਦਾ ਮਾਣ ਪੰਜਾਬੀ ਨੂੰ
ਤਾਂਹੀ ਜਿੰਨੇ ਜੋਗਾ ਘੁੱਦਾ ਲਿਖਦਾ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ
No comments:
Post a Comment