ਸਾਡੀਆਂ ਊਣਤਾਈਆਂ

ਜਦੋਂ ਆਥਣੇ ਕੋਈ ਜਣਾ ਿਸਗਨੇਚਰ ਦੇ ਦੋ ਪੈੱਗ ਲਾਕੇ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਿਖਲਾਫ ਡੂਢ ਫੁੱਟ ਦਾ ਲੇਖ ਲਿਖਕੇ ਜ਼ਹਿਰ ਗਲੱਛਦਾ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਏਹੇ ਜਾ ਬੰਦਾ ਵਿਓ ਅਰਗਾ ਲੱਗਦਾ। ਪਰ ਸਾਡੀਆਂ ਕੀ ਕੀ ਊਣਤਾਈਆਂ ਨੇ ਗੌਰ ਕਰੋ। ਗੋਲਕਾਂ, ਫੰਡਾਂ, ਪਰਧਾਨਗੀਆਂ ਨੂੰ ਛੱਡੋ ,ਸਾਡੇ ਧਰਮ ਦੀ ਵੱਡੀ ਤ੍ਰਾਸਦੀ ਏਹ ਆ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕੁੱਲ ਗੁਰੂ ਘਰਾਂ ਤੇ ਡੂੰਗਰੀ ਦਾ ਪੱਥਰ ਲਾ ਲਾ ਕੇ ਐਂ ਬਣਾਤੇ ਜਿਮੇਂ ਮਕਬਰੇ ਹੁੰਦੇ ਆ। ਜਿਹੜੀਆਂ ਨਿਸ਼ਾਨੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਜਵਾਕਾਂ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣੀਆਂ ਸੀ , ਉਹ ਪੱਥਰ ਹੇਠਾਂ ਕੱਜਤੀਆਂ। ਕਿਸੇ ਮਰਜੀ ਗੁਰੂ ਬਗਜੋ ਇੱਕੋ ਜਿੱਕਾ ਮਹੌਲ ਆ। ਕਿਸੇ ਗੁਰੂ ਘਰੇ ਜਾਕੇ ਅਹੀਂ ਇਤਿਹਾਸ ਨਈੰ ਦੇਂਹਦੇ ਬੀ ਕੀ ਆ। ਬਸ ਹੱਥ ਜੋੜਕੇ ਫੇਸਬੁੱਕ ਤੇ ਪਾਉਣ ਜੋਗਰੀ ਫੋਟੋ ਜ਼ਰੂਰ ਖਿੱਚ ਲੈਣੇਂ ਆ।
ਅਗਲੀ ਗੱਲ।
ਸਾਡੀ ਕੌਮ ਦੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਅਠ੍ਹਾਰਵੀਂ ਸਦੀ 'ਚ ਹੋਈਆਂ ਨੇ ਕਿਓਂਕਿ ਓਦੋਂ ਦਾਦੀਆਂ ਨਾਨੀਆਂ ਆਵਦੇ ਪੁੱਤ ਪੋਤਿਆਂ ਨੂੰ ਸਾਖੀਆਂ, ਬਾਤਾਂ ਸੁਣਾਕੇ ਸਿਰੜ ਕਰ ਦੇਂਦੀਆਂ ਸੀ। ਹੁਣ ਇਤਿਹਾਸ ਦਾ ਸਾਨੂੰ ਆਪਨੂੰ ਨੀਂ ਪਤਾ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਜਵਾਕਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਣ ਖਾਤਰ ਅਸੀਂ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਾਨਾਂ ਦੇ ਕਾਰਟੂਨ ਬਣਾਓਣ ਲਾਗੇ। ਗੱਲ ਕੌੜੀ ਲੱਗੂ। ਸਮੇਂ ਦੇ ਹਾਣੀ ਤਾਂ ਬਣਗੇ ਆਪਾਂ ਪਰ ਕਿਤੇ ਐੰ ਨਾ ਹੋਵੇ ਬੀ ਕਿਤੇ ਮੇਲਿਆਂ ਤੇ ਡੋਰੇਮੋਨ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਹੋਣੀਂ ਵੀ ਰੱਖੇ ਪਏ ਹੋਣ ਵੇਚਣ ਖਾਤਰ। ਪੋਚਮੀਆਂ ਪੱਗਾਂ, ਉੱਚੀਆੰ ਪੈਟਾਂ ਤੇ ਪੈਰੀਂ ਮੱਛੀ ਮੂੰਹੇ ਜੇ ਬੂਟ ਪਾਕੇ ਸੋਚ ਉੱਚੀ ਨਈਂ ਹੋਣੀ। ਸਿਰ ਸਿਰਫ ਪੱਗ ਬੰਨ੍ਹਣ ਖਾਤਰ ਨਈਂ ਹੁੰਦਾ ਸੋਚਣ ਖਾਤਰ ਵੀ ਹੁੰਦਾ। ਬਾਕੀ ਤੁਸੀਂ ਵੱਧ ਸਿਆਣੇ ਆਂ। ਸਰਬੰਸਦਾਨੀ ਆਵਦੀ ਕੌਮ ਨੂੰ ਮੱਤ ਬਖ਼ਸ਼ੀਂ। ....ਘੁੱਦਾ