ਜਦੋਂ ਨਵੇਂ ਜੰਮੇ ਜਵਾਕ ਨੂੰ ਦਾਈ ਪੋਤੜਿਆਂ 'ਚ ਵਲ੍ਹੇਟਣ ਲੱਗੀ ਜਵਾਕ ਦੇ ਦਾਦੇ ਨੂੰ ਬੋਲ ਮਾਰਕੇ ਆਂਹਦੀ ਆ, " ਵਧਾਈਆਂ ਵੇ ਜਾਗਰਾ, ਦਾਦਾ ਬਣ ਗਿਓੰ, ਕਰਾਓ ਮੂੰਹ ਮਿੱਠਾ"
ਓਦੋਂ ਜਵਾਕ ਦੇ ਕੰਨੀਂ ਪੰਜਾਬੀ ਦਾ ਪਿਆਰਾ ਜਾ ਸ਼ਬਦ ਪੈਂਦਾ।
ਸਾਡੀਆਂ ਲੋਰੀਆਂ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ। ਬੋਲੀਆਂ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ , ਘੋੜੀਆਂ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ ਤੇ ਸਾਡੇ ਵੈਣ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ, "ਹਾਏ ਓ ਪੁੱਤਾ ਕਿੱਥੇ ਤੁਰ ਗਿਓਂ"
ਸਾਡੇ ਹੌੰਸਲੇ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ, " ਬੱਲੇ ਸ਼ੇਰਾ" "ਹਈ ਸ਼ੱਕਤੇ" "ਹੈਥੇ ਰੱਖ"
ਸਾਡੇ ਲਲਕਾਰੇ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ ਤੇ ਅਸੀਸਾਂ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ,"ਜੀ ਓਏ ਸ਼ੇਰਾ, ਜੁੱਗ ਜੱਗ ਜੀਵੇਂ ,ਜਵਾਨੀਆਂ ਮਾਣੇਂ"
ਸਾਡੇ ਗੀਤ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ। ਝਿੜਕਾਂ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ," ਵੇ ਨਖਾਫਣਿਆਂ, ਵੇ ਮਰਨਿਆਂ"
ਤੇ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਆਉਂਦੇ ਸੁਪਨੇ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ।
ਨਵਾਂ ਫੋਨ ਖ੍ਰੀਦਣ ਲੱਗੇ ਵੀ ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਨੂੰ ਏਹੀ ਪੁੱਛੀਦਾ," ਪਰਧਾਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ੋਅ ਕਰਦਾ ਏਹੇ?"
ਮਾਂ-ਬੋਲੀ ਇੱਕ ਦੋ ਖਾਸ ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਮੁਹਤਾਜ ਨਈਂ ਹੁੰਦੀ ।
ਚੱਤੋਪੈਰ ਨਾਲ ਈ ਰਹਿਣਾ ਪੰਜਾਬੀ ਨੇ। ਪੰਜਾਬ ਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਜ਼ਿੰਦਾਬਾਦ ਈ ਰਹੂ। ਧੰਨਵਾਦ ਸਰਬੰਸਦਾਨੀ......ਘੁੱਦਾ
No comments:
Post a Comment