ਨਿੱਕਾ ਗਰਨੈਬ ਖੂਨਦਾਨੀ

ਪਰਾਰ ਸਿਆਲਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਆ ਭਰਾਵਾ। ਏਮੇਂ ਜਿਮੇਂ ਬਾਬੇ ਨੇ ਰੇਡੀਏ 'ਚ ਬੋਲਤਾ ਬੀ ਭਾਈ ਫਲਾਣੇ ਪਿਡ ਖੂਨਦਾਨ ਕੰਪ ਲੱਗਣਾ ਤੇ ਖੂਨਦਾਨ ਕਰਿਓ। ਆਅਅ ਕੀ ਭਾਈ ਤਾਏ ਅਰਗੇਆਂ ਦੀ ਦੇਸ਼ਭਗਤੀ ਜਾਗਪੀ ਬੀ ਚਲੋ ਕਣਕਾਂ ਕੁਣਕਾਂ ਬੀਜ ਕੇ ਬੇਹਲੇ ਈ ਆਂ ਚਲੋ, ਚਲੋ ਖੂਨ ਕਢਾ ਆਈਏ। ਸਾਡਾ ਟੱਬਰ ਟੈਰੀਸਪੂਨ ਦੇ ਕੁੜਤੇ ਪਜਾਮੇ ਪਾਕੇ, ਫੁੱਲ ਬੈਲ ਦੀਆਂ ਫਾੜੀਆਂ ਜੀਆਂ ਆਲੀਆਂ ਪੱਗਾਂ ਬੰਨ੍ਹਕੇ ਤੇ ਪੱਤਰੀ ਜੀ ਨਾਲ ਤੇਲ ਤੂਲ ਮਿਣਕੇ ਟਰੈਟ ਤੇ ਬਹਿ ਗਿਆ। ਸਾਡੇ ਆਲਾ ਨਿੱਕਾ ਗਰਨੈਬ ਭੁੰਜੇ ਲਿਟਣ ਲਾਗਿਆ ਬੀ ਨਾਲ ਜਾਣਾ। ਟਰੈਟ ਦੇ ਖੱਬੇ ਮਰਗਾੜ ਤੇ ਬਹਿ ਗਿਆ ਭਰਾਵਾ ਮੂਹਰ ਨੂੰ ਲੱਤਾਂ ਲਕਮਾ ਕੇ। ਚਪਲੀਆਂ ਲਾਹਕੇ ਏਹਨੇ ਹੱਥਾਂ 'ਚ ਪਾਲੀਆਂ। ਜਾਵੜੇ ਭਾਈ। ਓਥੇ ਕੇਲੇ ਫਰੂਟੀਆਂ ਪੂਰਾ ਫੁੱਲ ਮਹੌਲ। ਸਾਡੇ ਆਲ਼ਾ ਬੋਚ ਕ ਦਨੇ ਡਾਗਟਰ ਨੂੰ ਕੈਂਹਦਾ ਪਰਧਾਨ ਖੂਨ ਕਢਾਉਣਾ ਮੈਂ ਤਾਂ। ਡਾਕਟਰ ਕਹਿੰਦਾ ਖਸਮਾ ਪੰਜ ਪਸੇਰੀਆਂ ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਭਾਰ ਨੀਂ, ਢਕਿਆ ਰਹਿ, ਦੰਦਲ ਪੈਜੂ" । ਸਾਡੇ ਆਲ਼ਾ ਬਾਹਲਾ ਹਿੰਡੀ ਆ ਪਹਿਲੇ ਦਿਨੋਂ ਈ। ਹਾਰਕੇ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਬਿੱਡ ਤੇ ਪਾਕੇ ਸੂਈ ਲਾਤੀ ਭਰਾਵਾ ਖੂਨ ਕੱਢਣ ਖਾਤਰ। ਆਅਅ ਕੀ ਓਹੀ ਗੱਲ ਮਸੀਂ ਪਾਈਆ ਕ ਖੂਨ ਨਿਕਲਿਆ ਤੇ ਸਾਡੇ ਆਲ਼ੇ ਨੂੰ ਦੰਦਨ ਪੈਗੀ, ਹਾਥੀ ਦੇ ਕੰਨ ਅੰਗੂ ਕੰਬਣ ਲਾਗਿਆ ਏਹਤਾ, ਅੱਖਾਂ ਜੀਆਂ ਚੜ੍ਹਾਕੇ ਬਹੋਸ਼ ਹੋਗਿਆ ਭਾਈ ਏਹਤਾ। ਡਾਕਟਰਾਂ ਨੇ ਕੀ ਕਰਿਆ, ਜੇਹੜੇ ਹੋਰਾਂ ਦਾ ਖੁਨ ਕੱਢਿਆ ਸੀ ਓਹੀ ਤਿੰਨ ਚਾਰ ਗੁਥਲੀਆਂ ਚੜ੍ਹਾਤਾ ਏਹਦੇ। ਨਰਸਾਂ ਨੇ ਪਾਣੀ ਤਰੌਂਕਤਾ ਏਹਤੇ । ਪੌਣੇ ਕ ਘੈਂਟੇ ਬਾਦ ਉੱਠ ਪਿਆ ਭਰਾਵਾ ਏਹੇ। ਉੱਠ ਕੇ ਕੈ੍ਹਂਦਾ ਡਾਗਟਰ ਸਾਬ੍ਹ ਕੱਢ ਲਿਆ ਖੂਨ ?
ਡਾਕਟਰ ਖਚਰਾ ਜਾ ਹੱਸ ਕੇ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਹੋ ਕੱਢ ਲਿਆ। ਸਾਡੇ ਆਲਾ ਨਾਲੇ ਤਾਂ ਜੂੜੇ ਓਤ ਦੀ ਮੂਕਾ ਵਲ੍ਹੇਟਣ ਲਾਗਿਆ ਨਾਲੇ ਕੈਂਹਦਾ ,"ਕੋਈ ਨਾ ਬਾਈ ਜੇ 'ਗਾਹਾਂ ਤੋਂ ਖੂਨ ਖਾਨ ਦੀ ਲੋੜ ਪਈ ਤਾਂ ਸੰਗਿਓ ਨਾ ਦਬਾਰੇ ਦੱਸਦਿਓ ....ਘੁੱਦਾ