ਸ਼ੇਅਰ

ਜਦ ਪੰਛੀ ਘਰ ਨੂੰ ਮੁੜਦੇ ਨੇ,

ਜਦ ਸੂਰਜ ਲਹਿੰਦੇ ਵੱਲ ਢਲਦਾ ਏ,

ਜਦ ਰੁੱਖਾਂ ਦੀ ਛਾਂ ਸਿਮਟ ਜਾਵੇ,

ਜਦ ਦੀਵਾ ਕੁੱਲੀ ਵਿੱਚ ਬਲਦਾ ਏ,

ਤੂੰ ਸੱਚ ਜਾਣੀ ਨੀ,

ਇਹ ਵੇਲਾ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਦਵਾ ਜਾਦਾਂ,

ਬੜਾ ਸਬਰ ਨਾਲ ਰੋਕੀਦਾ,

ਫਿਰ ਵੀ ਕੋਈ ਹੰਝੂ ਆ ਜਾਦਾਂ,

ਅਸੀਂ ਤੇਰੇ ਲਈ ਨਿੱਤ ਹਰਦੇ ਰਹੇ,

ਸਾਡੀ ਜਿੱਤਣ ਦੀ ਆਸ ਅਧੂਰੀ ਸੀ,

ਕਿੳਕਿ ਤੇਰੇ ਜਿੱਤਣ ਲਈ ਸੱਜਣਾ,

ਮੇਰੀ ਹਾਰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸੀ,

ਜੇ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦਾ ਵੇਲਾ ਬੀਤ ਗਿਆ,

ਹੁਣ ਗਮੀਆਂ ਨੂੰ ਗਲ ਲਾਵਾਂਗੇ,

ਤੇਰੇ ਬਿਰਹਾ ਦੇ ਦਿੱਤੇ ਤੋਹਫੇ ਨੂੰ,

ਇੱਕ ਮੁੰਦਰੀ ਵਾਂਗ ਹੰਢਾਵਾਂਗੇ,

ਪਰ ਮੇਰੇ ਗੂੰਗੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਤੋਂ "ਤੂੰ "ਸੱਜਣਾ,

ਰਿਹਾ ਬਹੁਤ ਅਣਜਾਣ,

ਕਾਸ਼ ਮੇਰੇ ਜ਼ਜ਼ਬਾਤਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲ ਜਾਂਦੀ ਕਿਤੇ ਜ਼ੁਬਾਨ.... ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ ਬੁੱਟਰ