ਪੰਜ ਸੱਤ ਦਿਨ ਹੋਗੇ ਗੱਲ ਨੂੰ। ਅਸੀਂ ਤਿੰਨ ਚਾਰ ਜਣੇ ਐਥੇ ਬਾਹਰ ਬੈਠੇ ਚੌਂਕੜੀ ਤੇ। ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਸਹਿ ਸੁਭਾਅ ਇੱਕ ਨੇ ਤਾਂ ਜਰਦਾ ਕਿਓਂ ਨਾ ਕੱਢ ਲਿਆ ਗੀਝੇ ‘ਚੋ। ਬੋਲੀ ਉਂਗਲ ਤੇ ਗੂਠੇ ਦੇ ਸੰਨ੍ਹ ‘ਚ ਦੇਕੇ ਢੱਕਣ ਖੋਲ੍ਹਕੇ ਬਿੱਠ ਜਿੰਨੀ ਕਲੀ ਰਲਾਕੇ ਜਰਦਾ ਮਲਣ ਲਾਗਿਆ। ਸਾਡੇ ਨਾਲਦੇ ਨੇ ਟੋਕਤਾ ਕਹਿੰਦਾ,” ਕੰਜਦਿਆ ਜਰਦਾ ਜੁਰਦਾ ਨਾ ਲਾਇਆ ਕਰ ਭੈੜਾ ਲੱਗਦਾ ਨਾਏ ਤੇਰੇ ਘਰਦੇ ਲੜਨਗੇ”।
ਕਹਿੰਦਾ ਸਾਡੇ ਘਰਦੇ ਨੀਂ ਲੜਦੇ ਜਰਦੇ ਤੋਂ। ਅਖੇ ਕਿਓਂ ?ਫੇਰ ਆਪੀ ਦੱਸਣ ਲੱਗ ਗਿਆ ਕਹਿੰਦਾ,” ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਈ ਆ ਮੇਰਾ ਪਿਓ ਜਰਦਾ ਲਾਉਂਦਾ, ਕਹਿੰਦਾ ਕੇਰਾਂ ਰਾਤ ਨੂੰ ਉਹਨੂੰ ਜਰਦੇ ਦੀ ਭਲ ਉੱਠ ਖੜ੍ਹੀ । ਕਹਿੰਦਾ ਜਾ ਪੁੱਤ ਟਾਹਲਿਆ ਜਰਦਾ ਲਿਆ ਕੇ ਦੇ ਕੁੜਤੇ ‘ਚੋਂ ਲੈਜਾ ਦਸ ਰੁਪਏ। ਅਖੇ ਫੇਰ।
ਫੇਰ ਕੀ ਕਹਿੰਦਾ ਨੌਂ ਦੱਸ ਦਾ ਟੈਮ ਸਾਰੀਆਂ ਹੱਟਾਂ ਬੰਦ, ਮੈਂ ਕਹਿਤਾ ਭਾਪਾ ਜਰ ਐਸ ਟੈਮ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ਜਰਦਾ ।
ਕਹਿੰਦਾ ਪੁੱਤ ਬਣੇ ਜਰਦੇ ਦਾ ਹੱਲ ਕਰ ਕਿਤੋਂ ਭਲ ਬਾਹਲੀ ਉੱਠੀ ਆ। ਅਖੇ ਫੇਰ। ਫੇਰ ਕਹਿੰਦਾ ਮੈਂ ਜੇਬ ‘ਚੋਂ ਕੱਢਕੇ ਪੁੜੀ ਭਾਪੇ ਦੀ ਥੇਹਲੀ ਤੇ ਧਰਤੀ । ਕਹਿੰਦਾ ਅਕੇ ਪੁੱਤ ਤੂੰਵੀ ਲਾਓਣ ਲਾਗਿਆ ਕਿ? ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ ਭਾਪਾ। ਬਣਾ ਸਵਾਰਕੇ ਕਹਿੰਦਾ ਚਲ ਆਹਤਾ ਸੁਖ ਹੋਗਿਆ ਘਰੇ ਡੰਗ ਲਹਿ ਜਿਆ ਕਰੂ। ਐਹੇ ਜੀਆਂ ਨਸ਼ਾ ਵਿਰੋਧੀ ਮਹਿੰਮਾਂ ਛਿੜਦੀਆਂ ਪਿੰਡਾਂ ‘ਚ
No comments:
Post a Comment