Sunday 23 February 2014

ਰਾਤੀ ਖਾਕੇ ਸਾਗ ਨਾ ਰੋਟੀ

ਰਾਤੀ ਖਾਕੇ ਸਾਗ ਨਾ ਰੋਟੀ ਬਾਬਾ ਲੰਮੇ ਪੈ ਗਿਆ
ਤੜਕੇ ਜੇ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਏਹਤਾ ਸੁੱਤਾ ਈ ਰਹਿ ਗਿਆ
ਕਾਹਲੀ ਵਿੱਚ ਫੋਨ ਘੁਕਾਤੇ ਕੁੱਲ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਨੂੰ
ਕੁੜਮ ਕਬੀਲਾ ਸਾਰਾ ਦੱਬੀ ਆਉਂਦਾ ਕਾਰਾਂ ਨੂੰ
ਭੰਨ ਬਰਫ ਚੁਫੇਰੇ ਲਾਤੀ ਮਰੇ ਵਏ ਪ੍ਰਾਣੀ ਨੂੰ
ਕੀੜੀ ਤੋਂ ਡਰਦਿਆਂ ਪਾਵੇਆਂ ਹੇਠ ਰੱਖਤਾ ਪਾਣੀ ਨੂੰ

ਵਿਛੀਆਂ ਪੱਲੀਆਂ ਆ ਲੋਕੀਂ ਸੱਥਰ ਤੇ ਬਹਿਗੇ ਨੇ
ਭਰਕੇ ਟਰੈਲੀ ਲੱਕੜਾਂ ਦੀ ਸਿਵੇ ਬੰਨੀਂ ਲੈਗੇ ਨੇ
ਵੈਣ ਕਲੇਜਾ ਚੀਰਣ ਕੇਹੜਾ ਵਰ੍ਹਾਵੇ ਧੀਆਂ ਨੂੰ
ਸਬਰ ਮੁੱਲ ਨਈਂ ਮਿਲਦਾ ਟੱਬਰ ਦਿਆਂ ਜੀਆਂ ਨੂੰ
ਜਾਂਦੀ ਵਾਰੀ ਨਹਾਉਣ ਕਰਾਤਾ ਸਕਿਆਂ ਭਾਈਆਂ ਨੇ
ਭੱਜੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਅੰਤ ਸਮੇਂ ਗਲ ਨੂੰ ਆਈਆਂ ਨੇ

ਚਹੁੰ ਜਣੇਆਂ ਅਰਥੀ ਚੁੱਕੀ ਪਿੱਛੇ ਲੋਕੀਂ ਬਾਹਲੇ ਨੇ
ਘੜੀ ਮੁੜੀ ਘੜੀਆਂ ਦੇਖਣ ਸਾਰੇ ਜਾਣ ਨੂੰ ਕਾਹਲੇ ਨੂੰ
ਬੰਦ ਮੁੱਠੀਆਂ ਨਾਲ ਜੰਮੇ ਹੱਥ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਤੁਰ ਜਾਣੇ
ਸਰਾਂ ਵਿੱਚ ਮੁਸਾਫਰ ਬੈਠੇ, ਆਖਰ ਨੂੰ ਮੁੜ ਜਾਣੇ
ਲਟ-ਲਟ ਦੇਹੀ ਬਲਦੀ "ਹਊਮੈਂ" ਧੂੰਆਂ ਬਣ ਜਾਂਦੀ
ਘੁੱਦੇ ਕੰਮ ਓਦੇਂ ਈ ਮੁੱਕਦੇ ਜਿੱਦੇ ਚਾਦਰ ਤਣ ਜਾਂਦੀ

No comments:

Post a Comment