ਨਿੱਕਾ ਗਰਨੈਬ ...ਫੁੱਲੇਆਂ ਦੇ ਪੈਟਕ

ਨਿੱਕੇ ਗਰਨੈਬ ਦੀ ਗੱਲ ਆ ਨਿੱਕੇ ਹੁੰਦੇ ਦੀ । ਗਰਮੀਆਂ ਦੇ ਦਿਨ ਭਰਾਵਾ, ਮੈਨੂੰ ਮੇਦ ਆ ਬੀ ਹਾੜ੍ਹ ਦਾ ਪਿਛਲਾ ਜਾ ਪੱਖ ਸੀ। ਧੁੱਪੇ ਖੇਡ ਖੇਡ ਸਾਡੇਆਲੇ ਦਾ ਰੰਗ ਢੂਈ ਦੇ ਐਕਸਰੇ ਅਰਗਾ ਹੋਗਿਆ । ਵੇਹੜੇ 'ਚ ਪਸੂਆਂ ਥੱਲੇ ਖਲਿਆਰਣ ਖਾਤਰ ਕੱਕੇ ਰੇਤੇ ਦੀ ਟਰੈਲੀ ਲਾਹੀ ਪਈ ਸੀ। ਏਹ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਖੇਡਣ ਆਲੇ ਲੀਲੇ ਜੇ ਟਰੈਕਟਰ ਨਾ ਓਥੇ ਈ ਕਰਾਹਾ ਲਾਈ ਜਾਇਆ ਕਰੇ।
ਓਦੋਂ ਪਿੰਡਾਂ 'ਚ ਸੈਕਲਾਂ ਤੇ ਵਾਲ ਖਰੀਦਣ ਆਲੇ ਆਉਂਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀਗੇ। ਸੈਕਲ ਦੇ ਹੈਂਡਲ ਤੇ ਫੁੱਲਿਆਂ ਦੇ ਪੈਟਕ ਤੇ ਗੁਲਾਬੀ ਜੀ ਰੂੰ ਦੇ ਪੈਕਟ ਟੰਗੇ ਹੋਇਆ ਕਰਨ ਉਹਨ੍ਹਾਂ ਦੇ। ਵਾਲਾਂ ਬੱਟੇ ਉਹ ਖਾਣ ਚੀਜ਼ੀ ਦੇ ਦਿਆ ਕਰਨ ਜਵਾਕਾਂ ਨੂੰ।
ਸਾਡੇ ਘਰਾਂ ਲਿਵੇ ਆਕੇ ਭਾਈ ਨੇ ਹੋਕਰਾ ਮਾਰਤਾ ਬੀ ਵਾਲ ਵੇਚਲੋ । ਸਾਡੇਆਲੇ ਨੇ ਸਹੇ ਅੰਗੂ ਨਾਲ ਦੀ ਨਾਲ ਕੰਨ ਖੜ੍ਹੇ ਕਰਲੇ। ਬੇਬੇ ਅਰਗੀਆਂ ਪਰ੍ਹਾਂ ਚੌਂਕੇ 'ਚ ਧੰਦੂਰ ਤੇ ਰੋਟੀਆ ਲਾਈ ਜਾਣ। । ਸਾਡੇਆਲੇ ਨੇ ਬੋਚ ਕ ਜੇ ਲੀੜੇ ਸਿਓਣ ਆਲੀ ਮਸ਼ੀਨ 'ਚੋਂ ਕੈਂਚੀ ਕੱਢਲੀ ਪਾਈਆ ਪੱਕੇ ਦੀ । ਨਿੱਕੇ ਨੇ ਜਾਕੇ ਤਿੰਨੇ ਚਾਰੇ ਕੱਟਿਆਂ ਦੀਆਂ ਪੂਛਾਂ ਮੁੰਨਕੇ ਲਫਾਫਾ ਭਰਲਿਆ ਵਾਲਾਂ ਦਾ। ਆਅਅ ਕੀ ਜਾਕੇ ਫੜਾਤਾ ਭਾਈ ਨੂੰ। ਡੱਕਿਆ ਬਾ ਸੀ ਉਹਵੀ ਅੱਗੋਂ। ਸਾਡੇਆਲਾ ਫੁੱਲਿਆਂ ਦੇ ਪੰਜ ਸੱਤ ਪੈਕਟ ਚੱਕੀ ਆਬੇ । ਐਹੇ ਜਾ ਸੀ ਓਦੋਂ ਏਹੇ ਹੁਣ ਸੌਹਰਾ ਸ਼ਕੀਨ ਹੋਗਿਆ ਲੀੜੇ ਵੀ ਹਬੋਹਰੋਂ ਸਮਾਉਂਦਾ।...ਘੁੁੱਦਾ