ਸੀਰੇ ਆਲੀ ਗੱਲ

ਸਾਡੇ ਏਥੇ ਬਾਹਲਾ ਮੁਲਖ ਅੱਠ ਅੱਠ ਜਮਾਤਾਂ ਕਰਕੇ ਟੈਮ ਨਾ ਈ ਸਕੂਲੋਂ ਰਟੈਰਮੈਂਟ ਲੈ ਕੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀਆਂ 'ਚ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
ਆਥਣੇ ਸ਼ਗਮਲਾਂ ਦੀ ਸਬਜ਼ੀ ਨਾਲ ਅੱਠ ਅੱਠ ਰੋਟੀਆਂ ਪਾੜਕੇ ਅੱਠ ਕ ਵਜੇ ਸੱਥ 'ਚ ਆ ਜਾਂਦੇ ਆ। ਘਸਮੈਲੀਆਂ ਜੀਆਂ ਲੋਈਆਂ ਦੀਆਂ ਬੁੱਕਲਾਂ ਮਾਰਕੇ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣਾ ਸੁਣਾ ਬੱਖਲ ਕੱਠੇ ਕਰਾ ਦੇਂਦੇ ਆ ਕੰਜਦੇ। ਪਰਸੋਂ ਇੱਕ ਨੇ ਗੱਲ ਸੁਣਾਈ।
ਕਹਿੰਦਾ ਕੇਰਾਂ ਏਮੇਂ ਜਿਮੇਂ ਆਹੀ ਕੱਤੇ ਮੱਘਰ ਦੇ ਠੰਢੇ ਤੱਤੇ ਜੇ ਦਿਨ ਸੀਗੇ। ਕਿਸੇ ਦਾ ਜਵਾਈ ਪਹਿਲੀ ਆਰੀ ਆਵਦੇ ਸਹੁਰੀ ਬਾਗਿਆ।
ਸਹੁਰਿਆਂ ਘਰੇ ਵਾਹਵਾ ਕੱਠ ਬੀ ਪ੍ਰਾਹੁਣਾ ਪਹਿਲੀ ਆਰੀ ਆਉਣਾ। ਮੇਚ, ਕੁਰਸੀਆਂ , ਸੋਫੇ ਪੂਰਾ ਫੁੱਲ ਮਹੌਲ। ਜਵਾਈ ਨੇ ਜਾਕੇ ਸੱਸ ਸਹੁਰੇ ਦੇ ਗੋਡੇ ਹੱਥ ਲਾਤੇ ਤੇ ਬਾਕੀਆਂ ਨੂੰ ਚਲਾਮੀਂ ਜੀ ਸਸਰੀਕਾਲ ਬਲਾਕੇ ਭੁੰਜੇ ਬਹਿ ਗਿਆ । ਸੱਸ ਕੈਂਹਦੀ ਪੁੱਤ 'ਤਾਹਾਂ ਸੋਫੇ ਤੇ ਬਹਿਜਾ ਭੁੰਜੇ ਕਾਹਨੂੰ ਬਹਿਣਾ। ਪ੍ਰਾਹੁਣਾ ਕਹਿੰਦਾ ਨਹੀਂ ਮਾਤਾ ਸੋਫੇਆਂ ਤੇ ਤਾਂ ਗਰੀਬ ਨੰਗ ਲੋਕ ਬਹਿੰਦੇ ਆ ,ਬੱਡੇ ਘਰਾਂ ਦੇ ਕਾਕੇ ਤਾਂ ਭੁੰਜੇ ਜ਼ਮੀਨ ਤੇ ਈ ਬਹਿਣਗੇ। ਟੱਬਰ ਦੇ ਪੈਰ ਨਿਕਲਗੇ ਬੀ ਆਹ ਕੇਹੜੇ ਨਾਭੇ ਆਲੇ ਰਾਜੇ ਦਾ ਭਤਰੀਆ ਆ ਗਿਆ। ਸੱਸ ਕਹਿੰਦੀ ਪੁੱਤ ਸੋਫੇਆਂ ਤੇ ਗਰੀਬ ਬਹਿਣ ਆਲੀ ਗੱਲ ਸਮਝ ਨੀਂ ਆਈ, ਬੀ ਕੀ ਗਲਾਰੀ ਆ । ਪ੍ਰਾਹੁਣਾ ਕਹਿੰਦਾ ਮਾਤਾ ਸੋਫਾ ਪੱਚੀ ਹਜ਼ਾਰ ਦਾ , ਜ਼ਮੀਨ ਦੋ ਲੱਖ ਨੂੰ ਮਰਲਾ ਹੋਇਆ ਪਿਆ । ਟੱਬਰ ਬੱਖੀਆਂ ਫੜ੍ਹਕੇ ਕੰਧਾਂ ਨਾ ਵੱਜਦਾ ਫਿਰੇ....ਘੁੱਦਾ