ਘਰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਪੁੱਛੀਦੇ

ਗੱਲ ਪੁੱਜੀ ਪਾਰ ਝਨਾਬਾਂ ਤੋਂ
ਤਾਂ ਫਿਕਰ ਹੋਇਆ ਮਹੀਵਾਲਾਂ ਨੂੰ
ਮਲ੍ਹਮ ਲਕੋ ਕੇ ਜਖਮੀ ਤੋਂ
ਹੁਣ ਪੁੱਛਣ ਉਹਦੇ ਹਾਲਾਂ ਨੂੰ
ਰੂਹ ਮਿਲੇ ਬਿਨਾਂ ਕੌਣ ਖਵਾਉਦਾਂ
ਚੀਰ ਪੱਟ ਦਿਆ ਮਾਸਾਂ ਨੂੰ
ਘਰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਪੁੱਛੀਦੇ ਸਾਧਾਂ ਤੇ ਟੱਪਰੀਵਾਸਾਂ ਨੂੰ

ਕਦੇ ਫੱਕਰ ਚੁਗਲੀ ਕਰਦੇ ਨਾ
ਨਾ ਡਿੱਗੇ ਗੱਲ ਅਸਮਾਨਾਂ ਤੋਂ
ਪੁੰਗਰੇ ਬੀਹ ਵੰਗੂ ਭੇਤ ਉੱਘੜਦੇ
ਗੱਲ ਗੁੱਝੀ ਨਾ ਰਹੇ ਜ਼ੁਬਾਨਾਂ ਤੋਂ
ਪੁੱਛੋ ਸੱਥਰ ਤੇ ਬੈਠਣ ਵਾਲੇਆਂ ਤੋਂ
ਹੁਣ ਕੀ ਕਰਨਾ ਧਰਵਾਸਾਂ ਨੂੰ
ਘਰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਪੁੱਛੀਦੇ ਸਾਧਾਂ ਤੇ ਟੱਪਰੀਵਾਸਾਂ ਨੂੰ

ਸਾਨੂੰ ਜਾਤ ਕਜ਼ਾਤ ਬੁਲਾਉਂਦੇ ਰਹੇ
ਰਹੇ ਧੂੰਹਦੇ ਫੜ੍ਹਕੇ ਕੇਸਾਂ ਤੋਂ
ਤੇਰਾ ਬਾਣਾ ਵੇਚਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ
ਹੁਣ ਪਛਾਣ ਨਾ ਆਉਂਦੀ ਵੇਸਾਂ ਤੋਂ
ਕਿਓਂ ਲੀੜੇ ਲਹਾ ਕੇ ਦੇਂਹਦੇ ਨੇ
ਹੁਣ ਪਿੰਡੇ ਛਪੀਆਂ ਲਾਸਾਂ ਨੂੰ
ਘਰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਪੁੱਛੀਦੇ ਸਾਧਾਂ ਤੇ ਟੱਪਰੀਵਾਸਾਂ ਨੂੰ....ਘੁੱਦਾ