ਸਾਡੇ ਆਲਾ ਵਾਜ਼ ਪੰਜਾਬ ਦੀ

ਪਰਾਰ ਦੀ ਗੱਲ ਆ ਭਰਾਵਾ। ਤਾਏ ਅਰਗੇ ਮੰਡੀ ਝੋਨਾ ਸਿੱਟੀ ਬੈਠੀ ਸੀਗੇ । ਸਾਡੇ ਆਲ਼ਾ ਨਿੱਕਾ ਗਰਨੈਬ ਸ਼ੈਕਲ ਦੇ ਹੈਂਡਲ ਤੇ ਪੋਣੇ 'ਚ ਬੰਨ੍ਹਕੇ ਮਗਰ ਰੋਟੀਆ ਲਜਾਇਆ ਕਰੇ। ਓਧਰੋਂ ਕੁਜਰਤੀਏਂ "ਅਵਾਜ਼ ਪੰਜਾਬ ਦੀ" ਆਲੇ ਬਠਿੰਡੇ ਆਏ ਸੀਗੇ ਮੁੰਡੇ ਕੁੜੀਆਂ ਚੁਗਣ ਖਾਤਰ। ਤਾਇਆ ਨਿੱਕੇ ਨੂੰ ਕੈਂਹਦਾ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਘਰੇ ਪਸੂ ਡਰੌਣਾ ਰੈਹਣਾ ਚੱਲ ਅੱਜ ਗਾਕੇ ਆ ਤੂੰਵੀਂ । ਸ਼ੈਕਲ ਮੂਹਰੇ ਡੰਡੇ ਤੇ ਸਾਡਾ ਆਲਾ ਬਹਾ ਲਿਆ ਤੇ ਪਿਛਲੀ ਕਾਠੀ ਤੇ ਸਾਡੇਆਲਾ ਸੀਰੀ, ਤਾਇਆ ਡਰੈਬਰ ਸ਼ੀਟ ਤੇ। ਆਅਅ ਕੀ ਖਿੱਚਤਾ ਸ਼ੈਕਲ ਖੜ੍ਹੀਆਂ ਬੱਸਾਂ ਗੱਡੀਆਂ ਨੂੰ ਓਬਰਟੇਕ ਕਰਦੇ ਜਾਣ ਏਹਤਾ। ਸਾਡੇਆਲੇ ਦੇ ਹੱਥ 'ਚ ਬੇਮੌਸਮੀ ਜੀ ਛੱਲੀ ਫੜ੍ਹੀ ਵਈ, ਉੱਤੇ ਨੂਨ ਭੁੱਕਕੇ ਨੀਬੂੰ ਘਸਾਇਆ ਬਾ।
ਜਾਬੜੇ ਭਰਾਵਾ । ਅੱਗਰੀ ਦਾ ਕੱਠ ਭਰਾਵਾ । ਲੈਨਾ ਲੱਗੀਆਂ ਬੀਆਂ ਤੇ ਮੁਲਖ ਅਈਂ ਆਖੀ ਜਾਵੇ "ਹਮ ਬਣੇਂਗੇ ਵਾਜ਼ ਪੰਜਾਬ ਕੀ" । ਸਾਡੇਆਲੇ ਦਾ ਬੀਕਾਸੂਲ ਦੇ ਕੈਪਸੂਲ ਜਿੱਦਾ ਕੱਦ ਭਰਾਬਾ ਤੇ ਏਹੇ ਲੂਤ ਲੂਤ ਕਰਦਾ ਫਿਰੇ ਕੈਮਰੇ ਮੂਹਰੇ ਜਾਕੇ ਕੈਂਹਦਾ "ਮੈਂ ਹੂੰ ਵਾਜ਼ ਪੰਜਾਬ ਕੀ" । ਕੈਮਰੇ ਆਲ਼ਾ ਕੈਹਦਾ ਪਰਧਾਨ ਛੱਲੀ ਨਾਲ ਖਾਖਾਂ ਲਬੇੜੀ ਫਿਰਦਾ ਮੂੰਹ ਧੋਲਾ ਪਹਿਲਾਂ ਗੈਕੀ ਜਹਾਬੇਆ। ਮੁੜਕੇ ਅੰਦਰ ਬੋਲ ਮਾਰ ਲਿਆ ਭਰਾਵਾ।
ਸਾਡੇਆਲਾ ਸਟੇਜ ਤੇ ਬਾਗਿਆ । ਜੱਜ ਨੇ ਸਬ੍ਹੈਹਕੀ ਪੁੱਛਲਿਆ ," ਕਿੱਥੋਂ ਆਇਆ ਨਿੱਕਿਆ?" ਸਾਡੇਆਲਾ ਕੁਸ ਸੋਚਕੇ ਜੇ ਕੈਂਹਦਾ, "ਮੈਂ ਕਮਲਾ ਨਹਿਰੂ ਕਲੋਨੀ ਸੇ ਆਇਆ ਹੂੰ"
ਜੱਜ ਕੈਂਹਦਾ ਜੂੜਾ ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਲੁੱਦੇਆਣੇ ਆਲੀ ਸੈੜ ਜਾਂਦਾ, ਪਿੰਡੋਂ ਆਇਆ ਲੱਗਦਾਂ। ਸਾਡੇਆਲੇ ਦੇ ਝੁੱਗੇ ਦੇ ਉੱਤਲੇ ਦੋ ਗਦਾਮ ਟੁੱਟੇ ਬਏ ਨਾਲ ਲਾਸ਼ਟਿਕ ਆਲੀ ਨੀਕਰ ਪਾਈ ਵਈ ਤੇ ਪੈਰੀਂ ਏਹ ਚਿੱਟੇ ਜੇ ਫਲੀਟ ਪਾਈ ਫਿਰੇ । ਸਾਡੇਆਲੇ ਨੇ ਗੀਤ ਸ਼ਟਾਟ ਕਰਤਾ , ਇੱਕ ਹੱਥ 'ਚ ਮੈਕ ਫੜ੍ਹਿਆ ਬਾ ਦੂਜਾ ਹੱਥ ਨਿੱਕਰ ਨੂੰ ਪਾਇਆ ਬਾ, ਸਾਡੇਆਲੇ ਨੂੰ ਐਂ ਸੀ ਕਿਤੇ ਨੇਜਾਣੀਏ ਨਿੱਕਰ ਡਿੱਗਕੇ ਜਾਹ - ਜਾਂਦੀ ਨਾ ਹੋਜੇ।
ਮੁਲਖ ਦੇ ਸਪੋਟਰ wow wow ਕਰਨ , ਬੁਰੇ ਹਾਲ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਨ। ਸਾਡੇ ਆਲੇ ਦੋ ਸਮਰਥਕ ਸੀ, ਇੱਕ ਤਾਇਆ ਤੇ ਦੂਜਾ ਸੀਰੀ। ਪਸੇਰੀ ਪਸੇਰੀ ਪੱਕੇ ਦੇ ਹੱਥ ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਤਾੜੀਆਂ ਮਾਰਨ ਲਾਗੇ, ਖੜਕਾਟ ਪਿਆ ਪਵੇ , ਪੜਦੇ ਹਿੱਲਣ ਲਾਤੇ ਏਹਨਾਂ ਦੋਹਾਂ ਨੇ। ਸਾਡੇਆਲਾ ਦੋ ਕ ਲੈਨਾਂ ਗਾਕੇ ਹਟਿਆ ਸੀ ਤੇ ਜੱਜਾਂ ਨੇ ਬਾਹਾਂ ਖੜ੍ਹੀਆਂ ਕਰਤੀਆਂ।
ਜੱਜ ਕੈਂਹਦਾ ਕਲਾਕਾਰੀ ਜਹਾਬੇਆਂ ਬੋਲ ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਐਂ ਨਿਕਲਦਾ ਜਿਮੇਂ ਤੌੜੇ 'ਚ ਭੂੰਡ ਛੱਡਿਆ ਹੁੰਦਾ। ਪਿੱਛੇ ਖੜ੍ਹੇ ਤਾਏ ਅਰਗੇ ਢਿੱਡ 'ਚ ਅਈਂ ਸੋਚੀਂ ਜਾਣ ਬੀ ਖੌਣੀ ਸਾਡੇਆਲੇ ਨੇ ਗਾਕੇ ਈ ਜੱਜਾਂ ਦੀ ਬਾਹਾਂ ਖੜ੍ਹੀਆਂ ਕਰਾਤੀਆਂ।.....ਘੁੱਦਾ