ਗਰਮੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਿਆੰ ਈ ਪੰਜਾਬ 'ਚ ਸਾਰੇ ਕਿਤੇ ਛਬੀਲਾਂ ਦਾ ਦੌਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ। ਸਾਡੇ ਮੁਲਖ ਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਬੀ ਛਬੀਲਾੰ ਵੰਡ ਕੇ ਲਾਉਣ। ਜਿਮੇਂ ਅੱਜ ਐਸ ਪਿੰਡ ਨੇ ਲਾਤੀ, ਕੱਲ੍ਹ ਨੂੰ ਅਗਲਾ ਤੇ ਪਰਸੋਂ ਓਦੂੰ ਅਗਲਾ ਪਿੰਡ ਲਾਵੇ। ਗੜਦੁੱਬ ਮਾਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਦਮ ਨੀ। ਬਾਕੀ ਸਿਰੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ 'ਚ ਵੀ ਗੱਡੀਆਂ ਦੀ ਪਾਂ ਪਾਂ ਕਰਾਓਣ ਦਾ ਕੀ ਫੈਦਾ, ਤਰੀਕੇ ਨਾ ਮੈਨਜ ਕਰੋ ਬੀ ਟਰੈਫਿਕ ਦੀ ਡਿੱਕਤ ਨਾ ਆਵੇ ਕਿਤੇ।
ਭਰੱਪਾ ਭਾਈਚਾਰਾ ਹਲੇ ਕਾਇਮ ਆ॥ ਪਿੰਡਾੰ ਦੀਆੰ ਛਬੀਲਾਂ ਦਾ ਮਹੌਲ ਰਲ ਮਿਲ ਕੇ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਜਾਦਾਂ। ਕੋਈ ਦੁੱਧ ਦੀ ਕੇਨੀ ਭਰ ਲਿਆੰਉਦਾ । ਕੋਈ ਸ਼ਕੈਸ਼ ਦੀਆਂ ਬੋਤਲਾਂ ਚੱਕੀ ਆਉਂਦਾ। ਕੋਈ ਕਿਮੇਂ ਕੋਈ ਕਿਮੇਂ। ਲੀਲੇ ਡਰੰਮ 'ਚੋੰ ਪਾਣੀ ਦਾ ਗਲਾਸ ਪੀਕੇ ਕੋਈ ਬਾਬਾ ਆਖਦਾ,"ਮੁੰਡਿਓ ਐਸ 'ਚ ਖੰਡ ਪਾਓ, ਮਿੱਠਾ ਘੱਟ ਆ ਹਜੇ' । ਗਰੀਬ ਗੁਰਬਾ ਠੰਡੇ ਪਾਣੀ ਦੀਆਂ ਬੋਤਲਾਂ ਭਰਾਕੇ ਘਰੇ ਜਵਾਕਾਂ ਜੋਗਰੀਆਂ ਲੈ ਜਾਂਦਾ। ਖੇਤਾਂ ਨੂ ਜਾਂਦੇ ਸੀਰੀ ਪਾਲੀ ਪਾਣੀ ਦੇ ਡੋਲੂ ਭਰਾਕੇ ਸ਼ੈਂਕਲ ਦੇ ਹੈਂਡਲ ਤੇ ਟੰਗ ਲੈਂਦੇ ਨੇ। ਛਬੀਲ ਦਾ ਪਾਣੀ ਜਦੋਂ ਲੋਅ ਨਾਲ ਫੰਡੇ ਕਿਸੇ ਮੋਟਰਸੈਕਲ ਸਵਾਰ ਦੇ ਗਲੇ ਨੂੰ ਤਰ ਕਰਦੈ ਤਾਂ ਅਗਲੇ ਮੂੰਹੋਂ ਮੱਲੀ ਮੱਲੀ ਨਿੱਕਲਦਾ,"ਆਹ ਤਾਂ ਬਚਾਤੇ ਜਰ"।
ਜਿੱਥੇ ਕਿਤੇ ਹੋ ਸਕੇ, ਨਜ਼ੈਜ਼ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀਆਂ ਤੋੰ ਦੂਰ ਰਹਿਕੇ ਸੇਵਾ ਵੱਧ ਕਰੋ ਤੇ ਦਿਖਾਵਾ ਘੱਟ । ਏਹੋ ਗੁਰੂ ਸਾਹਬ ਦਾ ਸੰਕਲਪ ਰਿਹਾ, ਬਸ...ਸਰਬੱਤ ਦਾ ਭਲਾ....ਘੁੱਦਾ
dekh lo veere,,, garmiaan ch chhabeel,,,,te fer,,,thand ch bread-pkodeya da langar milda punjab ch,,,,te dono taem shaheedi dihaade hunde.....
ReplyDelete