ਸੁਣਿਆ ਆਉਦੇਂ ਸਿਆਲ ਤਾਂਈ

ਨਿੱਤ ਬਹਿ ਦਰਵਾਜੇ ਨੀਂ ਤੇਰੀ ਦਾਦੀ ਬੰਬਲ ਵੱਟੇ
ਨਗੰਦੇ ਜਾਣ ਗਦੈਲੇ ਨੀਂ ਨਾਲੇ ਰੰਗੇ ਜਾਣ ਦੁਪੱਟੇ
ਬੜਾ ਚਾਅ ਮੁਕਲਾਵੇ ਦਾ ਲੈਣ ਰੀਝਾਂ ਉੱਸਲਵੱਟੇ
ਕੱਲ ਕਨਸੋਆਂ ਲੈਂਦਿਆਂ ਦੀ ਲੰਘੀ ਦਿਹਾੜੀ ਸਾਰੀ
ਸੁਣਿਆ ਆਉਂਦੇ ਸਿਆਲ ਤਾਂਈ ਤੈਂ ਜਾਣਾ ਮਾਰ ਉਡਾਰੀ

ਬੈੱਡ ਬਣਗੇ ਟਾਹਲੀ ਦੇ ਪੱਖੀਆਂ ਨੂੰ ਝਾਲਰ ਲਾਤੀ
ਕੱਦ ਵੱਧ ਗਿਆ ਤੇਰਾ ਨੀਂ ਕੰਧ ਉੱਚੀ ਹੋਰ ਕਰਾਤੀ
ਕਾਂ ਬੋਲੇ ਬਨੇਰੇ ਤੇ ਝੱਟ ਚੂਰੀ ਕੁੱਟ ਖਵਾਤੀ
ਪੱਬ ਲੱਗਦੇ ਨਾ ਭੁੰਜੇ ਨੀਂ ਨਿੱਤ ਚੜੇਂ ਸ਼ੈਹਰ ਦੀ ਲਾਰੀ
ਸੁਣਿਆ ਆਉਦੇ ਸਿਆਲ ਤਾਂਈ .....

ਲਹਿੰਦੇ ਵੱਲ ਪਿੰਡ ਦੇ ਨੀਂ ਟੋਭੇ ਕੋਲ ਢਾਬ ਦੇ ਉਹਲੇ
ਸੀ ਥਾਂ ਰਮਣੀਕ ਬੜੀ ਸੂਰਜ ਛਿਪੇ ਟਟੀਹਰੀ ਬੋਲੇ
ਲੜ ਚੱਬਤੇ ਚੁੰਨੀ ਦੇ ਸੀ ਜਦ ਭੇਦ ਦਿਲਾਂ ਦੇ ਖੋਲੇ
ਸੱਕ ਆਗੇ ਰੁੱਖਾਂ ਤੇ ਜਿੱਥੇ ਨਾਂ ਲਿਖਿਆ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ
ਸੁਣਿਆ ਆਉਦੇਂ ਸਿਆਲ ਤਾਂਈ .....

ਹੱਥ ਧਰਕੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਸੀ ਇੱਕੋ ਫੈਸਲਾ ਕਰਿਆ
ਅੱਖਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਗਿੱਲੀਆਂ ਸੀ ਨਾਲੇ ਮੇਰਾ ਵੀ ਗੱਚ ਭਰਿਆ
ਸਰੀਰ ਸੁੰਨ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਲਹੂ ਰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਠਰਿਆ
ਚੀਸ ਉੱਠੀ ਕਲੇਜੇ ਸੀ ਜਦ ਤੈਂ ਤੱਕਿਆ ਜਾਂਦੀ ਵਾਰੀ
ਸੁਣਿਆ ਆਉਦੇਂ ਸਿਆਲ ਤਾਂਈ ਨੀਂ ਤੈਂ ਜਾਣਾ ਮਾਰ ਉਡਾਰੀ..... ਘੁੱਦਾ