Thursday 4 February 2016

ਗੇਟ ਤੇ ਘੈੰਟੀ

ਬਾਰਾੰ ਤੇਰਾੰ ਸਾਲ ਹੋਗੇ ਗੱਲ ਨੁੂੰ। ਅਸੀੰ ਪੁਰਾਣਾ ਮਕਾਨ ਦੇਹੜ ਕੇ ਨਮਾੰ ਕੋਠੀ ਟੈਪ ਜਾ ਮਕਾਨ ਪਾਲਿਆ ਭਰਾਵਾ।  ਬਾਹਰੋੰ ਕੋਈ ਬੋਲ ਬਾਲ ਮਾਰਿਆ ਕਰੇ ਤਾੰ ਅੰਦਰ ਸੁਣੇ ਨਾੰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ। ਫੁੱਫੜ ਤਾਏ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਅਕੇ ਤੁਸੀੰ ਗੇਟ ਤੇ ਘੈੰਟੀ ਲਾਲੋ ਜਦੋੰ ਕੋਈ ਆਊ ਤਾੰ ਸੁੱਚ ਨੱਪ ਦਿਆ ਕਰੂ।
ਹਾੰਅਅਅ ਕੀ ਦੂਏ ਦਿਨ ਸਾਡੇਆਲਾ ਨਿੱਕਾ ਗਰਨੈਬ ਤੇ ਤਾਇਆ ਮੰਡੀ ਬਗਗੇ। ਤਾਇਆ ਕਹਿੰਦਾ ਸੇਠਾ ਘੈੰਟੀ ਚਾਹੀਦੀ ਆ ਗੇਟ ਤੇ ਲਾਉਣ ਨੂੰ। ਤਾਏ ਦਾ ਅੰਬਰਤ ਛਕਿਆ ਦੇਖਕੇ ਸੇਠ ਨੇ ਘੈੰਟੀ ਵੀ ਖਾਲਸਿਆੰ ਆਲੀ ਦੇਤੀ ਜਦੋੰ ਸੁੱਚ ਨੱਪਿਆ ਕਰੀਏ ਆਖਿਆ ਕਰੇ ,"ਸਤਿਨਾਮ ਵਾਹਿਗੁਰੂ"। ਰਪੀਟ ਤੇ ਚੱਲਿਆ ਕਰੇ।
ਬਾਹਰ ਕੌਲੇ ਤੇ ਸੁੱਚ ਲਾਤੀ ਤੇ ਅੰਦਰ ਘੈੰਟੀ ਚੱਲਪੀ। ਆਹੀ ਦਿਨ ਜੇ ਸੀਗੇ ਮਾਘ ਦੇ ,ਰਾਤ ਨੂੰ ਦੋ ਕ ਵਜੇ ਮੀੰਹ ਲਹਿ ਪਿਆ। ਵਾਛੜ ਆਲਾ।
ਸੁੱਚ ਤੇ ਕਣੀ ਵੱਜੀ ਤੇ ਕਰੰਟ ਜੁੜ ਗਿਆ ਕਿਤੇ। ਅੰਦਰ ਘੰਟੀ ਚੱਲਪੀ ਅਕੇ ,"ਸਤਿਨਾਮ ਵਾਹਿਗੁਰੂ" । ਘੈੰਟੀ ਦੇ ਚਾਅ 'ਚ ਸਾਰਾ ਟੱਬਰ ਜਾਗਿਆ ਫਿਰੇ। ਤਾਇਆ ਸਿਰ 'ਤੇ ਗੱਟਾ ਧਰਕੇ ਬਾਹਰ ਬਗ ਗਿਆ ਦੇਖਣ ਬੀ ਖੌਣੀ ਕੋਈ ਆਇਆ। ਗਾਹਾੰ ਜਾੰਦਿਆ ਨੂੰ ਕੋਈ ਬੀ ਨਾ। 
ਤਾਏ ਨੂੰ ਜਚਗੀ ਬੀ ਖੌਣੀ ਕੋਈ ਸੁੱਚ ਨੱਪਕੇ ਭੱਜਦਾ ਜਾਣਕੇ।।
ਹਾੰਅਅ ਕੀ ਦਸ ਕ ਮਿੰਟਾੰ ਬਾਅਦ ਫੇਰ ਸੁੱਚ 'ਚ ਪਾਣੀ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਘੈੰਟੀ ਚੱਲਪੀ । ਤਾਇਆ ਫੇਰ ਭੱਜਿਆ , ਆਉਦਿਆੰ ਨੂੰ ਫੇਰ ਕੋਈ ਨਾ।
ਟੱਬਰ ਸ਼ੱਸ਼ੋਪੰਜ 'ਚ ਪਿਆ ਫਿਰੇ। ਨਿੱਕਾ ਸਾਡੇਆਲਾ CID ਆਲਾ ਦਯਾ ਬਣਿਆ ਫਿਰੇ ।ਕਿਤੇ ਕੋਠੇ ਚੜ੍ਹਜੇ ਕਿਤੇ ਅੰਦਰ ਵੜਜੇ ਨਾਏ ਗੱਚਕ ਨਾਲ ਵਰਾਛਾੰ ਲਬੇੜੀ ਫਿਰੇ। ਤਾਈ ਨੇ ਪੰਜ ਸੱਤ ਏਹਦੇ ਧਰਤੀਆੰ ਬੀ ਖੌਣੀ ਏਹੀ ਸੁੱਚ ਨੱਪਦਾ।
ਮਾਤਾ ਸਾਡੀ ਜੋੜੇ ਲਾਹਕੇ ਬਾਬੇ ਦੀ ਫੋਟੋ ਮੂਹਰੇ ਖੜ੍ਹਜਿਆ ਕਰੇ ਹੱਥ ਜੋੜਕੇ ਨਾਏ ਆਖਿਆ ਕਰੇ ਭੁੱਲਣਾ ਹੋਗੀ ਕੋਈ ,ਛਾਇਆ ਆਗੀ ਘਰੇ ਕਾਸੇ ਦੀ। ਜਦੋੰ ਪਾਣੀ ਪੈਜੇ ਘੈੰਟੀ ਫੇਰ ਚੱਲ ਪਿਆ ਕਰੇ।
ਹਾਰਕੇ ਤਾਏ ਨੇ ਤਾੰ ਭਰਾਵਾ ਗੰਡਾਸਾ ਕਿਓੰ ਨਾ ਚੱਕਲਿਆ ਢੋਲ ਓਹਲਿਓੰ। ਜਿਮੇੰ ਪੁਰਾਣੇ ਬੰਦਿਆੰ ਨੂੰ ਆਦਤ ਹੁੰਦੀ ਆ ਤਾਇਆ ਕਹਿੰਦਾ,"ਖੜ੍ਹਜਾ ਤੇਰੀ ਯਹਿਲਾੰ ਨਿੱਕੀ ਨੂੰ ,ਹੁਣ ਆ"। ਤਾਇਆ ਕੌਲੇ ਦੇ ਅੰਦਰਲੇ ਪਾਸੇ ਖੜ੍ਹ ਗਿਆ ਛਾਪਲਕੇ। 
ਪਾਣੀ ਪੈਕੇ ਘੰਟੀ ਫੇਰ ਚੱਲਪੀ । ਤਾਏ ਨੇ ਧਲ੍ਹੀਰ ਕੇ ਗੰਡਾਸਾ ਮਾਰਿਆ ਅਟੇ ਸਟੇ ਜੇ ਨਾਲ। ਕੋਈ ਹੋਵੇ ਤਾੰ ਵੱਜੇ। ਗੰਡਾਸਾ ਮਾਰਕੇ ਡੇਲ੍ਹੀ ਕੱਢਤੀ ਕੌਲੇ 'ਚੋੰ। ਤਾਈ ਅਰਗੀਆੰ ਭੱਜੀਆੰ ਆਉਣ ਅਕੇ,"ਮਾਰਤਾ ਬੰਦਾ ਹੁਣ ਤਾੰ ,ਪਰਚਾ ਬਣੂ ਪਰਚਾ"। ਹਾਨੀਸਾਰ ਨੂੰ ਤਾਏ ਨੇ ਪੁੱਠਾ ਗੰਡਾਸਾ ਮਾਰਕੇ ਸੁੱਚ ਭੰਨਤੀ ਨਾਏ ਚਾਰ ਪੰਜ ਗਾਹਲਾੰ ਫੁੱਫੜ ਨੂੰ ਕੱਢੀਆੰ। ਓਦੂੰ ਬਾਅਦ ਸਾਡੇ ਹੁਣ ਤੀਕ ਘੰੰਟੀ ਨਹੀੰ ਲਾਈ ਦਬਾਰੇ...ਘੁੱਦਾ

No comments:

Post a Comment