Thursday 25 September 2014

ਫਾਡੀ ਪੰਜਾਬ

ਪਿਛਲੇ ਹਫਤੇ ਮੈਂ ਤੇ ਸਾਡੇਆਲਾ ਨਿੱਕਾ ਗਰਨੈਬ ਯੂਪੀ , ਉਤਰਾਂਚਲ ਬੰਨੀਂ ਗਏ ਸੀ।
ਖੇਤਾਂ ਦੀਆਂ ਪੱਕੀਆਂ ਵੱਟਾਂ ਤੇ ਲੱਗੇ ਸਫੈਦੇ, ਪਾਪੂਲਰਾਂ ਤੇ ਸਾਗਵਾਨ ਆਲੇ ਦਾਲੇ ਨੂੰ ਹਰਿਆਲੀ ਬਖਸ਼ਦੇ ਨੇ। ਜਵਾਕ ਅੰਬ ਚੂਪ ਕੇ ਹਿੜਕ ਸੁੱਟਦੇ ਓਥੇ ਈ ਬੂਟਾ ਉੱਗਰ ਆਉਂਦਾ।
ਸਰਦੇ ਘਰਾਂ ਦੇ ਅੰਬ, ਜਾਂਮਣਾਂ, ਲੀਚੀਆਂ, 'ਮਰੂਦਾਂ ਦੇ ਵਾਧੂ ਬੂਟੇ ਲੱਗੇ ਵਏ ਨੇ। ਸੰਘਣੇੇ ਪਿਲਕਣ ਦੇ ਰੁੱਖਾਂ ਤੇ ਬੈਠੇ ਕਾਂ, ਘੁੱਗੀਆਂ, ਚਿੜੀਆਂ ਸਾਰੇ ਜਨੌਰ ਆਮ ਦੇਖੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਨੇ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਆਪਣੇ ਜਦੋਂ ਬੀਬੀ ਅਰਗੀਆਂ ਤੰਦੂਰੇ ਰੋਟੀਆਂ ਲਾਉਣ ਖਾਤਰ ਪਰਾਂਤ 'ਚ ਪੇੜੇ ਕਰਦੀਆਂ ਸੀ ਤਾਂ ਚਿੜੀਆਂ ਆ ਆ ਠੁੰਗਾਂ ਮਾਰੀ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸੀ। ਹੁਣ ਪਿੰਡ ਪਿੰਡ ਟਾਵਰ ਕਾਹਦੇ ਲਾਗੇ, ਚਿੜੀਆਂ, ਕਾਂ, ਕਬੂਤਰ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਪੱਕੀ ਫਤਿਹ ਬੁਲਾਗੇ।
ਘਰਾਂ 'ਚ ਅਸੀਂ ਰੁੱਖ ਨਈਂ ਲਾਉਂਦੇ ਬੀ ਪੱਤੇ ਖਿਲਰਦੇ ਆ, ਖੇਤ ਅਗਲਾ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਰੁੱਖ ਨਈਂ ਲਾਉਦਾਂ ਬੀ ਚਾਰ ਪੰਜ ਮਰਲੇ ਫਸਲ ਮਰਦੀ ਆ। ਕਣਕ ਝੋਨੇ ਦੇ ਇੱਕ ਇੱਕ ਕਿੱਲੇ ਨੂੰ ਤਿੰਨ ਤਿੰਨ ਗੱਟੇ ਅਗਲਾ ਯੂਰੀਆ ਦੇ ਸਿੱਟਦਾ ਬਾਕੀ ਡੀ.ਏ. ਪੀ। ਆਲੂਆਂ ਨੂੰ ਛੇ ਸੱਤ ਗੱਟੇ ਪਾ ਦੇਂਦਾ। ਤੜਕੇ ਆਥਣੇ ਜ਼ਹਿਰ ਪਕਾ ਪਕਾ ਢਿੱਡ 'ਚ ਸਿੱਟੀ ਆਉਣੇ ਆ। ਗੋਡੇ ਗੋਡੇ ਨੀਰਾ ਹੁੰਦਾ, ਅਗਲਾ ਓਤੋਂ ਦੀ ਹੋਰ ਜੂਰੀਆ ਸਿੱਟ ਦੇਂਦਾ । ਰੇਹ ਸਰਪੇਹ ਆਲਾ ਨੀਰਾ ਖਾ ਖਾ ਛੇ ਛੇ ਮਹੀਨੇਆਂ ਦੀਆਂ ਗੱਭ ਮੱਝਾਂ ਖਾਲੀ ਲਿੱਕਲ ਜਾਂਦੀਆਂ। ਹਰਵਰਿਆਏ ਪਸੂ ਦੱਬਾ ਕੱਢਣ ਲਾਗੇ।
ਬਾਹਲੀ ਗੱਲ ਕੀ ਆ, ਜਵਾਕ ਜੰਮਣ ਮਗਰੋਂ ਕੁੜੀਆਂ ਮਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਦੁੱਧ ਉੱਤਰਨੋਂ ਹਟ ਗਿਆ। ਲਾ ਲਾ ਜਰਦੇ ਚੋਬਰਾਂ ਦੇ ਪਿੰਡੇ ਵੀ ਤੋਕੜ ਮੈਸ੍ਹ ਅਰਗੇ ਹੋਗੇ। ਬਿਨਾਂ ਵਰਜਸ਼ੋ ਮੰਡੀਰ ਬੀਨਾਂ ਅਰਗੇ ਢਿੱਡ ਕੱਢਕੇ ਤੁਰੀਂ ਫਿਰਦੀ ਆ ਜਿਮੇਂ ਨੌਮਾਂ ਲੱਗਾ ਹੁੰਦਾ। ਪੈਹੇ, ਤਕਨੀਕ, ਅਕਲਾਂ 'ਚ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਵੱਡੇ ਹੋਗੇ ਪਰ ਸੇਹਤ ਪੱਖੋਂ ਸਾਡੇ ਪੰਜਾਬੀ ਜਮਾਂ ਫਾਡੀ ਨੇ ਹੁਣ । ਅੱਗੇ ਨਾਨਕ ਜਾਣਦਾ.....ਘੁੱਦਾ

No comments:

Post a Comment