ਵੇਹੜੇ ਆਲੇਆਂ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਭੂਸ਼ਾ

ਕੇਰਾਂ ਵੇਹੜੇ ਆਲੇਆਂ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਭੂਸ਼ਾ ਚੌਂਕੇ 'ਚ ਆਵਦੀ ਬੇਬੇ ਕੋਲ ਬੈਠਾ ਰੋਟੀ ਖਾਈ ਜਾਏ। ਅੰਨ੍ਹੇ ਦੀ ਹਿੱਕ ਅਰਗੇ ਪੰਜ ਸੱਤ ਮੰਨ ਡੇਲਿਆਂ ਦੇ ਚਾਰ ਨਾਲ ਪਾੜ ਕੇ ਉੱਤੋਂ ਦੀ ਲੱਸੀ ਦਾ ਕੌਲਾ ਡੀਕ ਲਾਕੇ ਸੂਤ ਗਿਆ। ਮੁੱਛਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਹੁੱਥ ਮਾਰਕੇ ਕਹਿੰਦਾ ਬੇਬੇ ਜੇ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਆਲਾ ਸਰਪੈਂਚ ਮਰਜੇ ਫੇਰ ਭਲਾਂ ਸਰਪੰਚ ਕੌਣ ਬਣੂਗਾ? ਬੇਬੇ ਕਹਿੰਦੀ ਫੇਰ ਉਹਦਾ ਭਰਾ ਸਰਪੰਚ ਬਣਜੂ।
ਭੂਸ਼ਾ ਕਹਿੰਦਾ ਬੇਬੇ ਜੇ ਉਹਦਾ ਭਰਾ ਮਰਜੇ ਫੇਰ ਕੌਣ ਬਣੂੰ। ਪਾਥੀ ਭੰਨਕੇ ਬੇਬੇ ਕਹਿੰਦੀ ਫੇਰ ਉਹਦਾ ਮੁੰਡਾ ਸਰਪੰਚ ਬਣਜੂ।
ਭੂਸ਼ੇ ਦਾ ਚਿੱਤ ਨਾ ਟਿਕਿਆ ਫੇਰ ਕਹਿੰਦਾ ਬੇਬੇ ਜੇ ਉਹਦਾ ਮੁੰਡਾ ਮਰ ਗਿਆ ਫੇਰ ਕੌਣ ਬਣੂੰ। ਹਾਰਕੇ ਭੂਸ਼ੇ ਦੀ ਬੇਬੇ ਕਹਿੰਦੀ ਪੁੱਤ ਭਮਾਂ ਸਾਰਾ ਪਿੰਡ ਮਰਜੇ ਪਰ ਤੂੰ ਸਰਪੰਚ ਨਈਂ ਬਣ ਸਕਦਾ। ਏਹ ਗੱਲ ਗਿਆਨੀ ਗੁਰਦਿੱਤ ਸਿੰਘ ਨੇ 'ਮੇਰਾ ਪਿੰਡ' 'ਚ ਲਿਖੀ ਸੀ।
ਏਹੀੌ ਗੱਲ ਅੱਜ ਦੇ ਭੂਸ਼ੇ ਅਰਗੇ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀਆਂ ਤੇ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦੀ ਆ। ਕੱਤੀ ਮਾਰਚ ਕਰਕੇ ਡੂਢ ਸੌ ਦੀਆਂ ਤਿੰਨਾਂ ਬੋਤਲਾਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਸੀ ਪਰਸੋਂ। ਸਸਤੀ ਲਾਹਣ ਪੀ ਪੀ ਕੇ ਮੁਲਖ ਸੱਥਾਂ , ਫੇਸਬੁੱਕਾਂ ਤੇ ਲੰਮੀਆਂ ਲੰਮੀਆਂ ਸਪੀਚਾਂ ਦੇਦਾਂ ਸਿਆਸਤ ਬਾਰੇ।
ਜਿੱਡੀ ਲੰਮੀ ਪੂਛ ਹੋਊ ਘੋੜਾ ਆਵਦਾ ਈ ਪਿੱਛਾ ਸਵਾਰੂ। ਢੀਡਸੇ ਨੇ ਆਵਦਾ ਮੁੰਡਾ ਮੰਤਰੀ ਬਣਾਲਿਆ, ਮਲੂਕੇ ਨੇ ਆਵਦਾ , ਬਾਦਲ ਨੇ ਸੁੱਖਾ ਮੰਤਰੀ ਬਣਾਤਾ। ਜਿੱਦੇਂ ਥੋਡੇ 'ਚੋਂ ਕੋਈ ਭੂਸ਼ਾ ਮੰਤਰੀ ਬਣ ਗਿਆ ਫੇਰ ਦੱਸਿਓ । ਤਾਂਹੀ ਕਹਿਣੇ ਆਂ ਏਹਨਾਂ ਨੇ ਕੁਛ ਨੀਂ ਦੇਣਾ। ਮੌਸਮ ਚੇਂਜ ਹੋ ਗਿਆ, ਮਲੇਰੀਆ ਨਾ ਕਰਾ ਲਿਓ ਕਿਤੇ ਚੌੜ ਚੌੜ 'ਚ ਗੁਡ ਨੈਟ ਆਲੀ ਧੂਫ ਚਕਰੀ ਸਿਰਹਾਣੇ ਲਾਕੇ ਖੇਸ ਨੱਪ ਲਿਆ ਕਰੋ ਟੈਮ ਨਾ.....ਘੁੱਦਾ