ਬਾਪੂ

ਸਮਾੰ ਆਵਦੀ ਤੋਰ ਤੁਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ। ਬਾਪੂ ਹੋਣਾੰ ਨੇ ਆਥਣੇ ਕੰਮਾੰ ਕਾਰਾੰ ਤੋੰ ਵਿਹਲੇ ਹੋਕੇ ਲੀੜੇ ਬਦਲਣੇ।ਤੇੜ ਕਛਿਹਰਾ, ਗਾਤਰਾ ਤੇ ਕੇਸਾੰ 'ਚ ਕੰਘਾ ਹੋਣਾ। ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਰਨਾ ਆ ਪੁੱਤ ਓਏ ਢੂਈ ਤੇ ਖੁਰਕ ਕਰ। ਖੱਦਰ ਦੇ ਗਲਾਸ ਦੇ ਕੰਢਿਆੰ ਨਾਲ ਮੈੰ ਖੁਰਕ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਣਾ।ਬਾਪੂ ਹੋਣਾੰ ਨੇ ਬਟੂਆ ਕੱਢਕੇ ਫਰੋਲਾ ਫਰਾਲੀ ਕਰਨੀ। ਥੱਬਾ ਪਰਚੀਆੰ ਵਿੱਚੇ ਪੈਸੇ। ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਬੀ ਬਟੂਏ 'ਚ ਸਿਰਫ ਪੈਸੇ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਆ, ਪਰਚੀਆੰ ਦਾ ਕੀ ਕੰਮ।

ਹੁਣ ਆਪ ਕਬੀਲਦਾਰ ਹੋਗੇ। ਬਟੂਏ 'ਚ ਪੈਸੇ ਹੋਣ ਨਾ ਹੋਣ ਪਰ ਪਰਚੀਆੰ ਬਾਹਲੀਆੰ ਹੁੰਦੀਆੰ। 

ਬਾਪੂ ਹੋਣਾੰ ਨੂੰ ਗੁਜ਼ਰਿਆੰ ਕੱਲ੍ਹ ਪੂਰੇ ਛੇ ਸਾਲ ਹੋਗੇ। ਓਹ ਘਾਟਾੰ ਕਦੇ ਪੂਰੀਆੰ ਨੀੰ ਹੁੰਦੀਆੰ। ਢੀਠ ਹੋਕੇ ਜਿਓਣ ਆਲਾ ਕੰਮ ਜਾ ਹੁੰਦਾ। ਜਦੋੰ ਮੌਸਮ ਜਾ ਬਦਲਦਾ ਹੁੰਦਾ ਗਰਮੀ ਠੰਢ ਹੋਣ ਲੱਗਦੀ ਆ ਤਾੰ ਬੀਬੀ ਕਹਿੰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਆ,"ਰੁੱਤੜੀਆੰ ਮੁੜ ਆਗੀਆੰ ਮੋਏ ਨਾ ਆਏ ਜੱਗ"। ਪੁਰਾਣੇ ਭਾੰਡਿਆੰ ਤੋੰ ਲਾਕੇ ਪੀਹਣ ਦੇ ਗੱਟਿਆੰ ਤੀਕ ਓਹਨਾੰ ਦਾ ਨੌੰ ਲਿਖਿਆ ਜਾੰਦਾ। ਚਲ ਕਾਹਨੂੰ ਲੰਮੀ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਆ। ਕਿਸੇ ਦੀ ਹਮਦਰਦੀ ਲੈਣ ਖਾਤਰ ਆਹ ਸਟੇਟਸ ਨਹੀੰ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ, ਚਿੱਤ ਦੀ ਭੜਾਸ ਸੀ ਬੱਸ ਐਥੇ ਕੱਢਲੀ.....ਘੁੱਦਾ