ਨਿੱਕੇ ਦਾ ਏ. ਸੀ

ਕੇਰਾਂ ਭਰਾਵਾ ਆਹੀ ਦਿਨ । ਹਾੜ੍ਹ ਦਾ ਵਿਚਾਲੜਾ ਜਾ ਪੱਖ ਸੀਗਾ। ਹੁਣ ਅੰਗੂ ਇੱਕ ਦੋ ਮੀਂਹ ਪੈਕੇ ਗਰਮੈਸ਼ ਜੀ ਵੱਧ ਜਿਆ ਕਰੇ, ਧਰਤੀ 'ਚੋਂ ਭੜਧਾਹ ਲਿੱਕਲਿਆ ਕਰੇ । ਤਾਏ ਅਰਗੇ ਨਿੱਕੇ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਕਰਨ ਨਿੱਕਿਆ ਬੈਠਕ 'ਚ ਬਹਿ ਕੇ ਪੜ੍ਹ ਲਿਆ ਕਰ ਚਾਰ ਅੱਖਰ। ਸਾਡੇਆਲਾ ਤਾਏ ਨੂੰ ਸਿੱਧਾ ਹੋਗਿਆ, ਕੈਂਹਦਾ ਤਾਇਆ ਜਰ ਜੇ ਪੜ੍ਹਾਉਣਾ ਤਾਂ ਬੈਠਕ 'ਚ ਏ ਸੀ ਲਵਾਦੇ ਬਾਈ ਬਣੇ। ਸਾਡੇ ਦਾਤੀ ਫਰੇ ਆਲੇ ਲਾਣੇ ਨੇ ਪਹਿਲੀ ਆਰੀ ਏ ਸੀ ਲਫਜ਼ ਸੁਣਿਆ ਸੀਗਾ।
ਆਅਅ ਕੀ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਤਾਏ ਅਰਗੇਆਂ ਨੇ ਮਿਸਤਰੀ ਸੱਦ ਲਿਆ ਰਾਇ ਲੈਣ ਖਾਤਰ। ਬੈਠਕ ਵੇਖਕੇ ਮਿਸਤਰੀ ਕਹਿੰਦਾ ਪਰਧਾਨ ਤੂੜੀ ਆਲੀ ਸਬ੍ਹਾਤ ਜਿੱਡੀ ਬੈਠਕ ਬਗਲੀ ਬੈਠੇ ਆਂ, ਏਥੇ ਘੱਟੋ ਘੱਟੋ ਡੇਢ ਟਨ ਦਾ ਏ. ਸੀ ਲੱਗੂ।
ਤਾਏ ਅਰਗੇਆਂ 'ਚ ਚਿੱਤ 'ਚ ਬੱਜੀ ਬੀ ਖੌਣੀ ਏ. ਸੀ ਦਾ ਵਜ਼ਨ ਈ ਡੇਢ ਟਨ ਹੁੰਦਾ। ਪੈਸੇ ਪੂਸੇ ਫੜ੍ਹਲੇ ਆੜ੍ਹਤ ਤੋਂ ਬੀ ਏ. ਸੀ ਲੈ ਕੇ ਆਉਣਾ। ਤਾਏ ਅਰਗੇਆਂ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਬੀ ਨਿੱਗਰ ਆ ਕੰਮ, ਚੱਕਾ ਚਕਾਈ ਖਾਤਰ ਚਾਰ ਬੰਦੇ ਲੈਜੀਏ ਨਾਲ। ਟਰੈਲੀ ਦੇ ਟੈਰਾਂ 'ਚ ਫੂਕ ਫਾਕ ਫੁੱਲ ਕਰਲੀ ਭਰਾਵਾ। ਲੱਕੜ ਦੇ ਗੁਟਕੇ ਗਟਕੇ ਧਰਲੇ ਬਿੱਚੇ। ਦੋ ਤਿੰਨ ਲਾਸਾਂ ਸਿੱਟਲੀਆਂ ਟਰੈਲੀ 'ਚ ਬੀ ਬਜ਼ਨਦਾਰ ਚੀਜ਼ ਲਿਆਉਣੀ ਆ, ਖਿੱਚਾ ਖਚਾਈ ਖਾਤਰ ਲਾਸ ਚਾਹੀਦੀ ਆ। ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ 'ਚ ਫੁੱਲ ਚਰਚਾ। ਬਿੱਲਵਟਨ ਦੀ ਪੈਂਟ ਪਾਕੇ ਸਾਡੇਆਲਾ ਟਰੈਲੀ ਦੇ ਟੂਲ ਤੇ ਪੈਰ ਧਰਕੇ ਘੱਪ ਦਿਨੇ ਬਿੱਚ ਬਹਿ ਗਿਆ। ਸੱਥ 'ਚੋਂ ਸਾਰੀ ਪੱਠੇ ਵੱਢ ਜੰਤਾ ਲੱਦਲੀ । ਚੁੰਝਾਂ ਆਲੀ ਮੁਗਸਰੀ ਜੁੱਤੀ ਪਾਕੇ ਤਾਏ ਨੇ ਟੈਟਰ ਖਿੱਚਤਾ ਬਠਿੰਡੇ ਨੂੰ। ਸ਼ਹਿਰ ਵੜਨ ਸਾਰ ਚਾਹ ਆਲੀ ਰੇਹੜੀ ਦੇਖਕੇ ਤਾਏ ਨੂੰ ਚਾਹ ਦੀ ਭਲ ਉੱਠ ਖੜ੍ਹੀ। ਸ਼ੈਹਰੀਏ ਬਿੜਕਾਂ ਕੱਢਣ ਬੀ ਏਧਰ ਖੌਣੀ ਕੇਹੜਾ ਜਰਗ ਦਾ ਮੇਲਾ ਲੱਗਾ ਬਾ। ਚਾਹ ਨਾ ਬਾਲੂਸ਼ਾਹੀਆਂ ਖਾਕੇ ਮੁਲਖ ਫੇਰ ਬਹਿਗਿਆ ਟੈਟਰ ਤੇ। ਹਨੂੰਮਾਨ ਚੌਂਕ ਮੁੜਕੇ ਟਰੈਟ ਲਿਜਾਕੇ ਦੁਕਾਨ ਮੂਹਰੇ ਲਾਤਾ। ਏ. ਸੀ ਦੇਖਕੇ ਤਾਏ ਅਰਗੇ ਸੋਚਣ ਨੂੰ ਬੀ ਬਕਸਾ ਜਾ ਹੈ ਤਾਂ ਨਿੱਕਾ ਈ ਆ, ਊਂਈ ਵਜ਼ਨ ਬਾਹਲਾ ਹੋਊ।
ਬਿੱਲ ਬੁਲ ਕਟਾਕੇ ਤਾਏ ਅਰਗੇ ਕੁੜਤੇ ਦੀਆਂ ਕਫਾਂ ਮੋੜੀ ਜਾਣ ਬੀ ਹੁਣ ਵਜ਼ਨ ਚੱਕਣਾ। ਸਾਡੇਆਲਾ ਟਰੈਲੀ 'ਚੋਂ ਲਾਸਾਂ ਚੁੱਕੀ ਲਿਆਵੇ । ਗਿੱਠਮੁਠੀਏ ਜੇ ਦੋ ਬਈਆਂ ਨੇ ਏ. ਸੀ ਚਾਕੇ ਘੱਪ ਦਿਨੇ ਟਰੈਲੀ 'ਚ ਧਰਤਾ। ਜਦੋਂ ਤਾਇਆ ਕਣੱਖਾ ਜਾ ਝਾਕਿਆ ਸਾਡੇਆਲਾ ਨਿੱਕਾ ਊਸ਼ਾ ਦੇ ਪੱਖੇ ਅਰਗਾ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਟੈਟਰ ਦੇ ਮਰਗਾੜ ਦੇ ਬਹਿ ਗਿਆ ਕੱਚਾ ਜਾ ਹੋਕੇ। ਐਹੇ ਜੇ ਹੁੰਦੇ ਆ ਪਿੰਡਾਂ ਆਲੇ....ਘੁੱਦਾ