ਰੱਖੜੀਆੰ

ਰੱਖੜੀਆੰ। ਕਈ ਪਖੰਡ ਆਖਦੇ ਨੇ ਤੇ ਕਈ ਪਿਆਰ ਸਮਝਦੇ ਨੇ। ਮਾਲਵੇ ਦੇ ਕਈ ਪਿੰਡਾੰ 'ਚ ਰੱਖੜੀ ਨੂੰ ਪੌਂਹਚੀ ਆਖਿਆ ਜਾੰਦਾ। ਆਪਣੇ ਬਜ਼ੁਰਗਾੰ ਨੇ ਸਮਾਜਿਕ ਤਾਣਾ- ਬਾਣਾ ਚੰਗੀ ਸੋਚ ਨਾਲ ਬੁਣਿਆ। ਸ਼ੂਸ਼ਕ, ਸੰਧਾਰੇ, ਤੀਆੰ, ਰੱਖੜੀਆੰ, ਵਰੀਹਨੇ ਟੱਬਰ ਨੂੰ ਕੱਠੇ ਕਰਨ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਹੁੰਦਾ। 'ਮੇਰੇ ਵੀਰ ਨੂੰ ਸੁੱਕੀ ਖੰਡ ਪਾਈ ਨੀਂ ਸੱਸੇ ਤੇਰੀ ਮਹਿੰ ਮਰਜੇ' ਵਰਗੀਆੰ ਅਖੌਤਾੰ ਭੈਣ ਭਾਈ ਦੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਦੀਆੰ। ਭਰਾ ਨੂੰ ਖਾਣ ਚੀਜ਼ ਥੁੜ੍ਹਜੇ ਤਾੰ ਭੈਣ ਆਵਦਾ ਵੰਡਾ ਦੇਂਦੀ ਆ।

 ਬੀਬੀਆੰ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਪੇਕਿਆੰ ਦੀ ਸੁੱਖ ਮੰਗਦੀਆੰ। ਕਦੇ ਭਰਾ ਦੀ ਗਾਲ੍ਹ ਨਹੀੰ ਸੁਣਦੀਆਂ। ਬਾਹਰਲੇ ਮੁਲਕ 'ਚ ਬੈਠੇ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਭੈਣ ਦੀ ਰੱਖੜੀ ਪਹੁੰਚਦੀ ਆ ਤਾੰ ਓਹ ਬੱਧੀ ਰੱਖੜੀ ਦੀ ਫੋਟੋ ਖਿੱਚਕੇ ਚਾਅ ਨਾਲ ਫੇਸਬੁੱਕ ਤੇ ਪਾਉੰਦਾ। ਹੁਣ ਤਾੰ ਖੈਰ ਨਹੀੰ ਪਰ ਨਿੱਕੇ ਹੁੰਦੇ ਵੇਂਹਦੇ ਸੀ ਕੁੜੀਆਂ ਵਿਆਹ ਤੋੰ ਹਫਤਾ ਹਫ਼ਤਾ ਪਹਿਲਾੰ ਦਰੇਗ ਨਾਲ ਰੋਣ ਲੱਗ ਪੈੰਦੀਆੰ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਦੀ ਫੇਸਬੁੱਕ ਚੱਲੀ ਆ ਓਦੋੰ ਦਾ ਮੁਲਖ ਨਜੈਜ ਸਿਆਣਾ ਹੁੰਦਾ ਜਾੰਦਾ। ਐਹੋ ਜੇ ਤਿੱਥ ਤਿਓਹਾਰ ਹਾਸੇ ਖੇਡੇ  ਨਾਲ ਮਨਾ ਲਿਆ ਕਰੋ । ਅਕਲਾਂਂ, ਦਲੀਲਾਂ ਕਰਨ ਨੂੰ ਹੋਰ ਮੁੱਦੇ ਬਥੇਰੇ ਨੇ.....ਘੁੱਦਾ